#1 2015-09-10 15:12:58

Mehmet Saraj
Użytkownik
Skąd: Pëjceva, Tapa Cuqrië
Dołączył: 2015-09-09
Liczba postów: 74
UbuntuChromium 44.0.2403.89

[PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Rodacy, Szanowni Członkowie KRN, przedstawiam projekt konstytucji dla naszego państwa, który opracowałem w porozumieniu z Panem Przewodniczącym Alim Nišarem.

U S T A W A   K O N S T Y T U C Y J N A
R E P U B L I K I   K U K R I I

MY, wieloetniczny naród KUKRYJSKI, uwolniwszy się spod jarzma kolonializmu, pragnąc: ustanowić sprawiedliwość, zabezpieczyć pokój w kraju, zapewnić bezpieczeństwo oraz wspólną obronę, podnieść dobrobyt oraz utrzymać dla nas samych i naszego potomstwa dobrodziejstwa wolności, wprowadzamy i ustanawiamy dla naszej Ojczyzny niniejszą USTAWĘ KONSTYTUCYJNĄ.


Rozdział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

Art. 1.
Kukria jest republiką parlamentarną. Suwerenność narodowa pochodzi od ludu i do niego należy.

Art. 2.
1. Republika Kukrii jest demokratycznym państwem prawa.
2. Godność człowieka, jego prawa i wolności, swobodny rozwój osobowości, porządek konstytucyjny, równość wobec prawa, sprawiedliwość społeczna, ochrona socjalna i pluralizm są podstawowymi założeniami ustroju państwa, a obowiązkiem państwa jest ich poszanowanie i ochrona.

Art. 3.
1. Naczelną zasadą ustrojową jest podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
2. Naród sprawuje władzę za pośrednictwem organów przedstawicielskich oraz w drodze referendum.
3. Organy przedstawicielskie wybierane są w głosowaniu wolnym, powszechnym, równym, bezpośrednim i tajnym.
4. Działalność państwowa wykonywana jest wyłącznie przez organy państwowe prawnie uznane.

Art. 4.
Republika Kukrii uznaje i gwarantuje przestrzeganie podstawowych praw i wolności człowieka, mniejszości narodowych, przyjętych w dokumentach międzynarodowych.

Art. 5.
1. Władza ustawodawcza należy do Zgromadzenia Ludowego Republiki Kukrii.
2. Głową państwa jest Prezydent Republiki Kukrii wybrany przez Zgromadzenie Ludowe.
3. Prawa i obowiązki Prezydenta określa niniejsza Ustawa.
4. Najwyższym organem władzy wykonawczej jest Rząd Republiki Kukrii.
5. Prawa i obowiązki Rządu Republiki Kukrii określa niniejsza Ustawa.
6. Władzę sądowniczą sprawują niezawisłe sądy działające wyłącznie na podstawie przepisów prawa.

Art. 6.
1. Pluralizm polityczny stanowi podstawową zasadę demokracji w Republice Kukrii.
2. Partie polityczne i inne organizacje powstają i prowadzą swoją działalność zgodnie z przepisami prawa. Są one całkowicie niezależne od państwa.

Art. 7.
1. Republika Kukrii jest państwem świeckim.
2. Państwo szanuje wolność wyznawania religii i stwarza warunki do jej urzeczywistnienia.

Art. 8.
1. Ustawodawstwo Republiki Kukrii uwzględnia, uznaje oraz szanuje zasady i powszechnie uznane normy prawa międzynarodowego.
2. Wszystkie organy władzy państwowej, partie polityczne, i inne organizacje, urzędnicy, jak również inne osoby fizyczne i prawne obowiązane są do dokładnego i jednolitego stosowania przepisów prawa.
3. Wszyscy obywatele są równi wobec prawa.

Art. 9.
1. Republika Kukrii w stosunkach z zagranicą broni niezależności i interesów narodowych, prowadzi politykę współpracy i dobrego sąsiedztwa, pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.
2. Republika Kukrii troszczy się o uznanie i poszanowanie praw narodowych i demokratycznych kukryjskiej ludności żyjącej poza granicami państwowymi Republiki.

Art. 10.
1. Gospodarka kraju opiera się na różnorakich formach własności, swobodnej działalności wszystkich podmiotów gospodarczych i na regulacyjnej roli państwa.
2. Działalność gospodarcza osób prawnych i fizycznych nie może być sprzeczna z interesem społecznym i nie może naruszać bezpieczeństwa, wolności i godności człowieka.
3. Osoby fizyczne oraz osoby prawne są obowiązane do uczestniczenia w ponoszeniu wydatków państwa proporcjonalnie do swoich dochodów.
4. Podatki i opłaty mogą być ustanowione jedynie w drodze ustawy.

Art. 11.
1. Terytorium Republiki Kukrii dzieli się na stany. W stanach istnieje i działa samorząd terytorialny.
2. Podstawą organizacji oraz działania samorządu terytorialnego są zasady samorządności, niezależności, autonomii lokalnej oraz decentralizacji.
3. W swojej działalności organy samorządu terytorialnego opierają się na uregulowaniach konstytucyjnych, ustawach oraz aktach ich dotyczących w celu wprowadzenia ich w życie.
4. Zasady organizacji i działania samorządu terytorialnego nie mogą naruszać jednolitego charakteru wieloetnicznego, narodowego państwa kukryjskiego.
5. Kompetencje organów samorządu terytorialnego określa ustawa.


Rozdział II
ZGROMADZENIE LUDOWE

Art. 12.
1. Zgromadzenie Ludowe jest najwyższym organem władzy państwowej i jedynym organem ustawodawczym.
2. Zgromadzenie Ludowe realizuje suwerenność w imieniu narodu i państwa w zakresie i formach przewidzianych w niniejszej Ustawie.

Art. 13.
Do podstawowych kompetencji Zgromadzenia Ludowego należy:
a) Określanie głównych kierunków polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Uchwalanie i zmienianie Ustawy Konstytucyjnej oraz ustaw, ostateczne rozstrzyganie o zgodności przepisów prawa z Ustawą Konstytucyjną oraz dokonywanie ich wykładni,
c) Zatwierdzanie projektów programów gospodarczych i społecznych rozwoju kraju, wskaźników syntetycznych oraz budżetu państwa,
d) Ogłaszanie częściowej lub całkowitej mobilizacji w sytuacji nadzwyczajnej, jak również wprowadzenie stanu wojennego w razie zbrojnej napaści na Republikę Kukrii lub gdy wymaga tego konieczność wypełnienia obowiązków, wynikających z umów międzynarodowych,
e) Ratyfikowanie i wypowiadanie: umów o charakterze politycznym; umów lub porozumień o charakterze wojskowym; umów lub porozumień dotyczących granic Republiki Kukrii; umów lub porozumień dotyczących podstawowych praw i obowiązków obywateli; umów dotyczących obowiązków finansowych wobec państwa i umów lub porozumień, których skutkiem jest dokonywanie zmian w przepisach prawa; innych umów lub porozumień, których przyjęcie lub wypowiedzenie zastrzeżone jest do kompetencji Zgromadzenia Ludowego,
f) Ustanawianie amnestii,
g) Zarządzanie referendów narodowych,
h) Wybór i odwoływanie Prezydenta Republiki Kukrii,
i) Kontrolowanie działalności Rządu Republiki Kukrii i Prokuratury Generalnej,
j) Określanie podziału administracyjno-terytorialnego kraju,
k) Decydowanie o utworzeniu lub znoszeniu resortów i innych analogicznych organów.

Art. 14.
1. Liczbę deputowanych do Zgromadzenia Ludowego oraz system wyborczy określa ustawa.
2. Wszystkie mniejszości etniczne uznane prawnie posiadają gwarantowany mandat w Zgromadzeniu Ludowym. Warunki i tryb przyznawania mandatu określa ustawa.
3. Kadencja Zgromadzenia Ludowego trwa dziewięćdziesiąt dni.
4. Pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Ludowego zwoływane jest nie później niż w dwa miesiące od dnia wyborów.
5. Wybory do Zgromadzenia Ludowego odbywają się nie później niż w trzy miesiące od dnia upływu pełnomocnictw.
6. W przypadku wojny lub sytuacji nadzwyczajnej Zgromadzenie Ludowe może przedłużyć swoją kadencję do czasu ich zakończenia.
7. Działalność Zgromadzenia Ludowego ulega zakończeniu w dniu pierwszego posiedzenia nowego Zgromadzenia.

Art. 15.
Deputowany do Zgromadzenia Ludowego ma obowiązek uczciwie służyć narodowi i ojczyźnie. Prawa i obowiązki deputowanego określa ustawa.

Art. 16.
1. Deputowanemu do Zgromadzenia Ludowego przysługuje immunitet.
2. Deputowanemu nie można utrudniać wykonywania obowiązków, jak i uzyskiwania informacji nie stanowiących tajemnicy państwowej.
3. Deputowany nie może być kontrolowany, zatrzymany, aresztowany ani nie może być prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne bez zgody Zgromadzenia Ludowego. Deputowany może być zatrzymany bez zgody Zgromadzenia Ludowego jedynie w razie oczywistego popełniania ciężkiego przestępstwa.
4. Deputowany nie ponosi odpowiedzialności prawnej za działalność i poglądy wyrażane w trakcie sprawowania mandatu ani za sposób głosowania.

Art. 17.
1. Inicjatywa ustawodawcza przysługuje Prezydentowi Republiki Kukrii, Rządowi Republiki Kukrii, każdemu deputowanemu, jak również grupie co najmniej 3 obywateli uprawnionych do głosowania.
2. Ustawy oraz inne akty Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem konstytucyjnych, uważa się za uchwalone, gdy za ich przyjęciem głosowała większość obecnych deputowanych.
3. Ustawy są ogłaszane nie później niż piętnastego dnia od ich uchwalenia i wchodzą w życie z chwilą ich opublikowania w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, z wyjątkiem ustaw specjalnych oraz przypadków, gdy same stanowią inaczej.


Rozdział III
PREZYDENT REPUBLIKI KUKRII

Art. 18.
Prezydent Republiki Kukrii jest głową państwa i reprezentuje jedność całego narodu.

Art. 19.
1. Prezydent Republiki Kukrii wybierany jest na sto osiemdziesiąt dni przez Zgromadzenie Ludowe, bez debaty, w głosowaniu tajnym, większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych. W przypadku, gdy w pierwszym głosowaniu nie uzyska się wymaganej większości, następuje drugie głosowanie, w którym Prezydenta wybiera się bezwzględną większością głosów wszystkich deputowanych.
2. Kandydata na Prezydenta Republiki Kukrii proponują deputowani. Jeden deputowany może brać udział tylko w jednej grupie proponującej kandydata na Prezydenta.
3. Jeśli na urząd Prezydenta Republiki Kukrii kandydują więcej niż dwie osoby, w drugim głosowaniu uczestniczą dwaj kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali najwięcej głosów. Za wybranego uważa się kandydata, który zdobywa bezwzględną większość głosów wszystkich deputowanych.

Art. 20.
1. Prezydentem Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, który posiada bierne prawo wyborcze do Zgromadzenia Ludowego.
2. Prezydent Republiki Kukrii, po wyborze przez Zgromadzenie Ludowe, składa przed nim przysięgę.
3. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii przeprowadza się nie później niż na czternaście dni przed wygaśnięciem mandatu ustępującego Prezydenta.
4. Prezydent Republiki Kukrii, wybrany z grona deputowanych, zrzeka się mandatu deputowanego.
5. Urzędu Prezydenta Republiki Kukrii nie można łączyć z pełnieniem żadnych innych funkcji państwowych, z wyjątkiem przewidzianych w niniejszej Ustawie, ani z funkcją przewodniczącego partii.

Art. 21.
Prezydent Republiki Kukrii może zostać pozbawiony urzędu przed upływem kadencji jedynie w przypadku:
a) popełnienia przestępstwa zdrady Ojczyzny lub naruszenia niniejszej Ustawy;
b) niemożności wykonywania obowiązków ze względu na stan zdrowia;
c) podania się z własnej woli do dymisji.

Art. 22.
Do podstawowych kompetencji Prezydenta Republiki Kukrii należy:
a) Zapewnienie przestrzegania niniejszej Ustawy, innych ustaw oraz praw i wolności obywatelskich,
b) Zwoływanie pierwszej sesji Zgromadzenia Ludowego nowej kadencji,
c) Ustalanie daty wyborów do Zgromadzenia Ludowego i organów samorządu terytorialnego,
d) Ogłaszanie ustaw oraz wyników referendów, zarządzonych przez Zgromadzenie Ludowe,
e) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o zarządzenie referendów ludowych,
f) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o ponowne rozpatrzenie ustawy wraz z uzasadnieniem, w terminie piętnastu dni od przyjęcia ustawy przez Zgromadzenie Ludowe,
g) Kierowanie Rządem Republiki Kukrii,
h) Powoływanie, zwalnianie oraz odwoływanie sekretarzy oraz innych członków rządu,
i) Powoływanie bądź odwoływanie przewodniczących innych urzędów centralnych,
j) Zawieranie traktatów i umów międzynarodowych, ratyfikowanie i wypowiadanie umów, których nie rozpatruje Zgromadzenie Ludowe,
k) Powoływanie i odwoływanie przedstawicieli dyplomatycznych,
l) Przyjmowanie listów uwierzytelniających i odwołujących przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych,
m) Nadawanie lub pozbawianie obywatelstwa kukryjskiego,
n) Stosowanie prawa łaski,
o) Nadawanie odznaczeń oraz tytułów honorowych,
p) Przyznawanie azylu politycznego,
r) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, częściowej lub powszechnej mobilizacji oraz stanu wyjątkowego. W takich przypadkach zarządzenie przedstawia się do zatwierdzenia Zgromadzeniu Ludowemu w ciągu pięciu dni,
s) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, stanu wojennego w wypadku zbrojnej napaści na Republikę Kukrii,
t) Porozumiewanie się ze Zgromadzeniem Ludowym poprzez orędzia odczytywane na posiedzeniach plenarnych,
u) Wydawanie zarządzeń o charakterze indywidualnym oraz decyzji; w przypadkach nie cierpiących zwłoki również wydawanie dekretów o charakterze normatywnym, które niezwłocznie przedstawia Zgromadzeniu Ludowemu do zatwierdzenia.

Art. 23.
1. W przypadku opróżnienia urzędu Prezydenta Republiki Kukrii, kompetencje głowy państwa obejmuje tymczasowo Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem kompetencji, o których mowa w art. 21. ust. g., h., u. niniejszej Ustawy.
2. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii następuje nie później niż w ciągu czternastu dni od dnia, w którym nastąpiło opróżnienie urzędu.

Art. 24.
1. Prezydent Republiki Kukrii nie ponosi odpowiedzialności za działalność w czasie sprawowania urzędu, z wyjątkiem przypadków zdrady ojczyzny lub naruszenia przepisów niniejszej Ustawy.
2. W takich przypadkach sprawa odpowiedzialności może być rozpatrzona przez Zgromadzenie Ludowe. Odpowiednią decyzję podejmuje się w głosowaniu tajnym większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych.

Art. 25.
1. Prezydent Republiki Kukrii jest Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych oraz Przewodniczącym Rady Obrony.
2. Rada Obrony powoływana jest do kierowania, organizacji i mobilizacji wszystkich sił i środków w celu obrony Ojczyzny.
3. Skład Rady Obrony ustala Zgromadzenie Ludowe na wniosek Przewodniczącego Rady Obrony.

Art. 26.
Prezydent Republiki Kukrii może tworzyć przy swoim urzędzie ciała doradcze o charakterze pomocniczym.


Rozdział IV
RZĄD

Art. 27.
1. Rząd Republiki Kukrii jest najwyższym organem wykonawczym i zarządzającym.
2. Przed objęciem funkcji sekretarze składają przysięgę przed Prezydentem Republiki.

Art. 28.
1. W skład Rządu Republiki Kukrii wchodzą: Prezydent Republiki Kukrii, sekretarze oraz inne osoby określone w ustawie.
2. Członkiem Rządu Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, mający stałe miejsce zamieszkania w Republice Kukrii i posiadający prawo wyborcze.
3. Członek Rządu Republiki Kukrii nie może pełnić żadnych funkcji państwowych i zawodowych, z wyjątkiem mandatu deputowanego, ani uczestniczyć w zarządach i organach organizacji gospodarczych i handlowych.
4. Urząd członka Rządu Republiki Kukrii ulega opróżnieniu również gdy zostanie zwolniony przez Prezydenta Republiki Kukrii albo złoży dymisję.
5. Rząd Republiki Kukrii jest organem kolegialnym. Uchwały podejmowane są bezwzględną większością głosów.
6. Sekretarze odpowiadają solidarnie za działalność Rządu Republiki Kukrii oraz indywidualnie za działalność swoich resortów.
7. Skład, kompetencje i organizację Rządu Republiki Kukrii określa ustawa.

Art. 29.
Rząd Republiki Kukrii posiada następujące kompetencje:
a) Kierowanie oraz realizowanie działalności w zakresie polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Sprawowanie ogólnego kierownictwa administracją państwową,
c) Wydawanie decyzji, rozporządzeń, zarządzeń na podstawie Ustawy Konstytucyjnej i innych ustaw oraz ich wykonywanie; akty te podpisuje Prezydent Republiki Kukrii i, o ile mają charakter normatywny, są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej,
d) Kierowanie i kontrolowanie działalności resortów oraz innych centralnych organów administracji państwowej,
e) Koordynowanie i nadzorowanie działalności organów administracji lokalnej dla zapewnienia jednolitego przestrzegania ustaw oraz aktów wydawanych przez rząd,
f) Kierowanie wykonywaniem zadań związanych z obronnością kraju zgodnie z decyzjami Rady Obrony,
g) Podejmowanie środków bezpieczeństwa, ochrony i umocnienia porządku prawnego, jak też praw obywateli,
h) Zawieranie oraz wypowiadanie umów międzynarodowych nie podlegających ratyfikacji,
i) Dokonywanie podziału lub łączenia jednostek administracyjno-terytorialnych,
j) Podejmowanie środków w celu ochrony środowiska, zapewnienia odpowiednich warunków pracy oraz ochrony i rozwoju zdrowia obywateli.

Art. 30.
Rząd Republiki Kukrii uchyla sprzeczne z prawem akty sekretarzy i innych centralnych organów administracji państwowej.

Art. 31.
1. Sekretarze oraz inne osoby piastujące równorzędne urzędy kierują resortami i urzędami centralnymi w swych zakresach działalności.
2. Sekretarze odpowiadają za działalność swoich resortów.
3. Sekretarze, w sprawach należących do ich kompetencji, wydają rozporządzenia, zarządzenia i decyzje na podstawie i w celu wykonania ustaw, rozporządzeń i zarządzeń Rządu Republiki Kukrii. Akty sekretarzy o charakterze normatywnym są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art. 32.
Członkowie Rządu Republiki Kukrii ponoszą odpowiedzialność karną za naruszenie niniejszej Ustawy oraz innych ustaw w związku ze sprawowaniem swoich funkcji. Wszczęcie postępowania karnego następuje po wyrażeniu zgody przez Zgromadzenie Ludowe.


Rozdział V
ORGANIZACJA WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

Art. 33.
Władza sądownicza jest oddzielona i niezależna od innych władz. Sprawowana jest jedynie przez organy wymienione w niniejszej Ustawie.

Art. 34.
Sąd jest wyłączną władzą powołaną do rozwiązywania spraw i sporów związanych z wdrażaniem w życie niniejszej Ustawy i innych ustaw przez wydawanie orzeczeń karnych, określanie odpowiedzialności cywilnej, ustalanie praw i obowiązków stron, jak również przez zarządzanie czynności dla ich ochrony i potwierdzenia wyżej wymienionych praw po uczciwym, równym i zgodnym z prawem procesie.

Art. 35.
1. Sprawiedliwość jest wymierzana w imieniu narodu.
2. Instancje oraz sposób, w jaki naród uczestniczy w wymierzaniu sprawiedliwości określa ustawa.

Art. 36.
Wymiar sprawiedliwości przestrzega zasad praworządności i równości osób wobec prawa na bazie poszanowania prawa.

Art. 37.
1. System sądów składa się z Sądu Najwyższego oraz sądów wojskowych.
2. Zakazane jest powoływanie sądów nadzwyczajnych.
3. Organizację oraz kompetencje sądów reguluje ustawa.

Art. 38.
1. Sędziowie powoływani są przez Zgromadzenie Ludowe na dożywotnią kadencję.
2. W sprawowaniu swoich obowiązków sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Ustawie Konstytucyjnej oraz innym ustawom.
3. Jeśli podczas rozpatrywania sprawy sąd dojdzie do wniosku, że akt normatywny nie jest zgodny z Ustawą Konstytucyjną i ustawami, zawiesza postępowanie i kieruje sprawę do Sądu Konstytucyjnego.

Art. 39.
1. Wyroki sądowe muszą być uzasadnione. Mogą być one anulowane, unieważnione lub zmienione jedynie orzeczeniem sądu wyższej instancji, na warunkach przewidzianych w ustawie.
2. Wszystkie organy państwowe oraz inne władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia wykonania orzeczeń i aktów sądowych.

Art. 40.
1. Sędziowie posiadają immunitet i nie mogą być pozbawieni urzędu w trakcie pełnienia swoich funkcji.
2. Uchylenie immunitetu lub pozbawienie urzędu może być dokonane tylko przez właściwy organ, w sytuacjach i zgodnie z procedurą określoną w ustawie. Żadna ustawa nie może ograniczać gwarancji dla sędziów przewidzianych w niniejszej Ustawie Konstytucyjnej oraz w normach międzynarodowych.

Art. 41.
Sędziowie są zobowiązani do nieuczestniczenia w rozpatrywaniu spraw, gdy istnieją powody prawne poddające w wątpliwość ich bezstronność, jak też do unikania wszelkiego zachowania, które wzbudza wątpliwości odnośnie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości lub podważa jego godność.

Art. 42.
1. Rozprawa prowadzona jest ustnie i jawnie. Ustawa może zabronić uczestniczenia w rozprawie sądowej publiczności lub środków masowego przekazu jedynie w szczególnych przypadkach, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa narodowego, porządku publicznego lub obrony interesów osób niepełnoletnich, stron i sprawiedliwości.
2. Postępowanie w organach wymiaru sprawiedliwości prowadzone jest w języku polskim. Oskarżony, strony, świadkowie oraz inni uczestnicy procesu sądowego, którzy nie znają lub nie rozumieją języka polskiego, mają prawo do porozumiewania się przy pomocy tłumacza.

Art. 43.
1. Prokuratura jest władzą, która prowadzi nadzór nad śledztwem i przedstawia oskarżenie w rozprawie sądowej.
2. Występując przed sądem prokuratura broni interesu publicznego, porządku prawnego, jak też praw i wolności obywateli.
3. Prokuratura jest zorganizowana i funkcjonuje wewnątrz władzy sądowniczej jako organ jednolity i scentralizowany.
4. W sprawowaniu swoich kompetencji prokuratorzy podlegają ustawom, zarządzeniom prokuratorów nadrzędnych oraz orzeczeniom odpowiednich władz sądowych.
5. Prokuratorom przysługuje immunitet.

Art. 44.
1. Sąd Konstytucyjny jest najwyższą władzą, która chroni i gwarantuje przestrzeganie Ustawy Konstytucyjnej i ustawodawstwa oraz dokonuje ostatecznej wykładni Ustawy.
2. W swojej działalności Sąd Konstytucyjny jest niezawisły i podlega jedynie Ustawie Konstytucyjnej.

Art. 45.
1. Sędzia Sądu Konstytucyjnego wybierany jest przez Zgromadzenie Ludowe.
2. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie może być deputowanym, członkiem Rządu Republiki Kukrii, sędzią, śledczym lub prokuratorem, członkiem partii lub innej organizacji politycznej lub związku zawodowego, jak też nie może prowadzić innej działalności publicznej lub prywatnej, w której może zostać naruszona jego bezstronność lub niezawisłość.
3. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie ponosi odpowiedzialności za podjęte orzeczenia i wyrażane opinie w trakcie pełnienia swoich funkcji. Nie może być wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne, nie może być zatrzymany, aresztowany lub skazany bez zgody sądu.

Art. 46.
1. Urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje, gdy:
a) Z uzasadnionych przyczyn nie może pełnić swoich obowiązków przez okres dłuższy niż sześć miesięcy,
b) Poda się do dymisji,
c) Zostanie powołany na inne stanowisko, które nie może być łączone z jego urzędem,
d) Upływa termin, na który został wybrany. Sędzia pełni swoje funkcje również po upływie tego terminu jedynie w przypadku, gdy rozpoczęta rozprawa nie może zostać zakończona w tym terminie.
2. Jeśli, z powodów wyżej wymienionych, urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje przed upływem mandatu, na który został wybrany, Zgromadzenie Ludowe wybiera nowego sędziego, który pozostaje na stanowisku do dnia, w którym upłynąłby mandat poprzedniego sędziego.

Art. 47.
1. Sąd Konstytucyjny posiada następujące kompetencje:
a) Dokonuje wykładni Ustawy Konstytucyjnej,
b) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną ustaw i aktów posiadających moc ustaw,
c) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną oraz ustawami aktów i uregulowań wykonawczych,
d) Decyduje o zgodności z Ustawą Konstytucyjną umów międzynarodowych zawieranych w imieniu Republiki Kukrii przed ich ratyfikowaniem, jak też o zgodności ustaw z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego, jak też umów, w których Republika Kukrii jest stroną,
e) Rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy władzą wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą, a także pomiędzy władzami lokalnymi a władzą centralną,
f) Decyduje w sprawach dotyczących konstytucyjności partii i innych organizacji politycznych i społecznych i może zakazać ich działalności,
g) Rozstrzyga kwestie dotyczące zgodności z prawem wyborów Prezydenta Republiki, deputowanych do Zgromadzenia, jak też kwestie referendum narodowego, ogłaszając ich ostateczne rezultaty,
h) Rozpatruje oskarżenie karne wniesione przeciwko Prezydentowi Republiki Kukrii,
i) Ostatecznie rozstrzyga skargi osób złożone w procedurze kontroli konstytucyjnej w sprawie naruszenia ich podstawowych praw przez akty sprzeczne z prawem,
j) Decyduje o zawieszeniu stosowania ustawy, gdy uzna, że nie jest ona zgodna z Ustawą Konstytucyjną oraz o zawieszeniu lub unieważnieniu aktów i innych ustaw, gdy uzna, że nie są one zgodne z Ustawą Konstytucyjną lub prawem, jak też podejmuje kroki, które uważa za odpowiednie dla rozpatrywanej sprawy.
2. Gdy Sąd dostrzega pogwałcenie jakiegokolwiek prawa chronionego Ustawą Konstytucyjną, decyduje o jego uznaniu i przestrzeganiu, i gdy zachodzi potrzeba, o naprawieniu skutków, jak też o należytym zadośćuczynieniu wyrządzonej szkody.
3. Sąd Konstytucyjny może też zażądać od każdego organu państwowego, każdej organizacji społecznej albo osoby prawnej odwołania, unieważnienia albo zmiany indywidualnej decyzji, która spowodowała naruszenie praw konstytucyjnych jednostki.

Art. 48.
1. Sąd Konstytucyjny może wszcząć kontrolę konstytucyjną na podstawie wniosku lub z własnej inicjatywy.
2. Prawo do wystąpienia z wnioskiem mają Prezydent Republiki Kukrii, frakcja parlamentarna, deputowani, Rząd Republiki Kukrii, sądy, lokalne organy władzy, jak też każda osoba, której prawa i wolności konstytucyjne zostały naruszone.

Art. 49.
1. Orzeczenia Sądu są ostateczne i niepodważalne. Muszą być one uzasadniane. W przypadku wątpliwości lub rozbieżności w rozumieniu orzeczenia Sąd może ustalić jego wykładnię z urzędu lub na wniosek zainteresowanych osób w ciągu trzydziestu dni od daty wniesienia wniosku.
2. Ustawy, akty posiadające moc ustawy, akty i uregulowania wykonawcze, które zostaną uznane za niezgodne z Ustawą Konstytucyjną, jak też z prawem, z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego lub umowami, których Republika Kukrii jest stroną, tracą moc prawną następnego dnia po ogłoszeniu orzeczenia w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii. W innych przypadkach orzeczenie Sądu Konstytucyjnego nabiera mocy prawnej w terminie przewidzianym ustawą.
3. Jeżeli uchylenie, unieważnienie lub zmiana ustawy lub innego aktu powoduje konieczność dostosowania systemu prawa do nowej sytuacji prawnej, Sąd Konstytucyjny powiadamia Zgromadzenie Ludowe lub inne kompetentne organy w celu podjęcia przez nie kroków przewidzianych Ustawą Konstytucyjną.
4. Akty Sądu Konstytucyjnego orzekają o konstytucyjności i legalności w sprawach, które on rozstrzyga.
5. Organizacja i działalność Sądu Konstytucyjnego, procedury rozstrzygania spraw, jak też inne istotne sprawy dotyczące wykonywania zadań, są normowane ustawą.


Rozdział VI
PODSTAWOWE PRAWA I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA

Art. 50. – Prawo do życia
1. Prawo do życia każdej osoby ludzkiej podlega ochronie prawnej.
2. Nikt nie może zostać pozbawiony życia, z wyjątkiem skazania prawomocnym wyrokiem sądowym za szczególnie ciężkie przestępstwo, gdy ustawa przewiduje orzeczenie kary śmierci.
3. Kara śmierci nie może być stosowana w stosunku do osób, które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły 18 roku życia ani w stosunku do kobiet.

Art. 51. – Wolność wyrażania poglądów
1. Wolność wyrażania opinii nie może być naruszana.
2. Jakakolwiek cenzura prewencyjna jest zabroniona.
3. Niedopuszczalne jest wydanie jakiegokolwiek aktu normatywnego, ograniczającego wolność słowa, druku lub innej formy masowego przekazu, z wyjątkiem przypadków, gdy wymaga tego ochrona interesu dzieci lub życia ludzi.
4. Każdemu przysługuje prawo swobodnego wyrażania swoich poglądów za pośrednictwem słów, pisma albo jakichkolwiek innych form wyrazu.
5. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do informacji.
6. Wskazane wyżej prawa i wolności nie mogą zostać ograniczone, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, które stanowią konieczne w demokratycznym społeczeństwie środki dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa, integralności terytorialnej, bezpieczeństwa i porządku publicznego albo zapobiegania przestępczości, ochrony zdrowia i dobrych obyczajów, dobrego imienia i praw innych, ochrony informacji udzielonych poufnie lub też utrzymania bezstronności i autorytetu władzy sądowniczej.

Art. 52. – Zakaz stosowania tortur
Nikt nie może zostać poddany torturom ani też poniżającemu nieludzkiemu traktowaniu bądź karaniu.

Art. 53. – Zakaz pracy przymusowej
Nikt nie może zostać zmuszony do świadczenia pracy przymusowej, z wyjątkiem skazania wyrokiem sądowym lub podczas pełnienia służby wojskowej bądź w innej sytuacji nadzwyczajnej albo w przypadku katastrofy żywiołowej, zagrażającej życiu lub zdrowiu ludzkiemu.

Art. 54. – Wolność jednostki i bezpieczeństwo osobiste
1. Wolność i bezpieczeństwo osobiste są nienaruszalne.
2. Nikt nie może być zatrzymany bez wystarczających dowodów.
3. Zatrzymanemu przysługuje prawo otrzymania niezwłocznego objaśnienia powodów zatrzymania oraz, bez zbędnej zwłoki, doprowadzenia przed sędziego.
4. Nikt nie może zostać zatrzymany na czas dłuższy niż 48 godzin.
5. Każdy zatrzymany lub aresztowany zostanie pouczony o prawie do odmowy składania wyjaśnień oraz do niezwłocznego kontaktu z obrońcą.
6. Aresztowanemu przysługuje prawo odwołania do sądu od postanowienia o aresztowaniu.

Art. 55. – Nie ma kary bez ustawy
1. Nikt nie może zostać postawiony w stan oskarżenia lub zostać uznany winnym popełnienia czynu, który nie stanowił przestępstwa według ustawy obowiązującej w chwili jego popełnienia.
2. Za popełnione przestępstwo nie może zostać orzeczona kara surowsza niż przewidziana w ustawie obowiązującej w chwili jego popełnienia.
3. Przepisom karnym można nadawać moc wsteczną, jeśli działają one na korzyść oskarżonego.

Art. 56. – Domniemanie niewinności
Każdego uznaje się za niewinnego do momentu udowodnienia winy i skazania prawomocnym wyrokiem sądowym.

Art. 57. – Gwarancje w postępowaniu karnym
W postępowaniu karnym nikogo nie można pozbawić prawa do:
a) Natychmiastowego i szczegółowego poinformowania o co jest oskarżany,
b) Wszelkich ułatwień oraz wystarczającego czasu potrzebnego do przygotowania obrony,
c) Bezpłatnej pomocy tłumacza w przypadkach, gdy oskarżony nie jest w stanie porozumiewać się lub zrozumieć języka polskiego,
d) Samodzielnego prowadzenia swojej obrony lub posiadania obrońcy z wyboru oraz do nieskrępowanej i poufnej rozmowy z obrońcą, jak również do uzyskania pomocy prawnej, o ile oskarżony nie posiada wystarczających na ten cel środków,
e) Zadawania pytań, a także wzywania świadków, biegłych oraz innych osób, mogących przyczynić się do rozstrzygnięcia postępowania poprzez przedstawianie dowodów w sprawie.

Art. 58. – Zakaz wymuszania przyznania się do winy
Nikt nie może zostać zmuszonym do świadczenia przeciwko sobie albo do przyznania się do winy.

Art. 59. – Nieważność bezprawnie uzyskanych dowodów
Nikt nie może zostać uznany winnym na podstawie dowodów zebranych w sposób niezgodny z prawem.

Art. 60. – Prawo do wypowiedzenia się przed sądem
Nikomu nie wolno odmówić prawa do wypowiedzenia się przed sądem przed wydaniem wyroku.

Art. 61. – Zakaz powtórnego skazania za to samo przestępstwo
Nikt nie może być sądzony lub skazany więcej niż jeden raz za popełnienie tego samego przestępstwa, z wyjątkiem przypadku, gdy sąd wyższej instancji skieruje sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Art. 62. – Prawo do wnoszenia odwołania
Każdemu przysługuje prawo do odwołania się od orzeczenia sądowego do sądu wyższej instancji określonego przez prawo.

Art. 63. – Prawo do rehabilitacji i odszkodowania
1. Każdy niesłusznie skazany wyrokiem sądowym lub bezprawnym aktem administracyjnym ma prawo do rehabilitacji oraz odszkodowania na zasadach przewidzianych w ustawie.
2. Każdemu, kto poniósł szkodę w wyniku postępowania innej osoby, przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania stosownie do ustawy.
3. Żaden więzień nie może być poddawany nieludzkiemu traktowaniu lub zostać pozbawiony prawa do moralnej rehabilitacji.

Art. 64. – Zakaz naruszania życia prywatnego oraz godności człowieka
1. Życie prywatne oraz godnośc człowieka nie mogą być naruszane.
2. Dane, zawierające informacje dotyczące prywatnego życia człowieka, mogą być gromadzone wyłącznie za jego zgodą bądź w przypadku gdy jest to niezbędne do prowadzenia dochodzenia o popełnienie przestępstwa lub za zgodą właściwego organu państwowego, wykonującego na podstawie ustawy zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa państwowego.
3. Ustawa określa zasady gromadzenia, przechowywania, wykorzystywania danych osobowych oraz zasady nadzoru i ochrony poufności.
4. Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do informacji zgromadzonych na jego temat, z wyjątkiem przypadków, gdy udostępnienie takich danych naruszałoby interesy postępowania karnego lub bezpieczeństwa państwa.
5. Wykorzystanie danych osobowych w celach innych, niż zostały zgromadzone jest zabronione.

Art. 65. – Nienaruszalność mieszkania i osoby
1. Mieszkanie jest nienaruszalne.
2. Wstęp na teren domu bez zgody jego użytkownika jest dopuszczalny jedynie na podstawie decyzji organu sądowego w przypadkach przewidzianych ustawą lub w przypadkach konieczności uniknięcia bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia mieszkańców, ochrony własności albo też w przypadkach popełnienia lub dokonywania przestępstwa.
3. Nikt nie może zostać poddany rewizji osobistej, z wyjątkiem przypadku przekraczania lub opuszczania terytorium państwa albo w razie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego.

Art. 66. – Tajemnica korespondencji
Tajemnica korespondencji lub innych środków prywatnego komunikowania się nie może zostać ograniczona, chyba że na podstawie orzeczenia, gdy przemawiają za tym interesy postępowania karnego lub na podstawie decyzji właściwego organu państwowego, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa państwa.

Art. 67. – Wolność sumienia i wyznania
1. Wolność poglądów, sumienia oraz wyznania nie może podlegać naruszeniom.
2. Każdy ma prawo do swobodnej zmiany przekonań i wierzeń religijnych oraz ich wyrażania indywidualnie bądź wspólnie z innymi, w życiu publicznym lub prywatnym przez nabożeństwa, nauczanie i praktykowanie religii oraz zachowywanie zwyczajów religijnych.
3. Wolność wyrażania przekonań lub wierzeń religijnych nie może podlegać ograniczeniom, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, jeśli są one konieczne dla ochrony w demokratycznym społeczeństwie bezpieczeństwa i porządku publicznego, zdrowia i dobrych obyczajów oraz praw innych.

Art. 68. – Czynne i bierne prawo wyborcze
1. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom. Powyższe prawa nie przysługują obywatelom pozbawionym zdolności do czynności prawnych lub praw publicznych.
2. Osobom tymczasowo aresztowanym lub odbywającym karę pozbawienia wolności przysługuje jedynie czynne prawo wyborcze.
3. Głosowanie jest osobiste, równe i tajne.

Art. 69. – Wolność zrzeszania się
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do zrzeszania się w organizacje, których cele nie są sprzeczne z przepisami prawa.
2. Ograniczenia prawa zrzeszania się dla służby publicznej określa ustawa.

Art. 70. – Wolność zgromadzeń
1. Nie podlega ograniczeniom prawo do pokojowych zgromadzeń, których uczestnicy nie mają broni.
2. Zgromadzenia na placach i drogach publicznych są organizowane po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów, które mogą odmówić zgody jedynie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że zachodzi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Art. 71. – Wolność poruszania się
1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru miejsca zamieszkania oraz do swobodnego poruszania się po terytorium kraju, z wyjątkiem przypadków, gdy ustawa przewiduje ograniczenia ze względu na ochronę zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyjazdu za granicę oraz powrotu do kraju.

Art. 72. – Równość wobec prawa
1. Wszyscy ludzie są równi wobec prawa.
2. Nikt nie może podlegać dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, przynależność etniczną, język, religię, położenie ekonomiczne i finansowe, wykształcenie i warunki materialne, przekonania polityczne, pochodzenie rodzinne oraz jakiekolwiek inne cechy osobiste.

Art. 73. – Prawo własności prywatnej oraz dziedziczenia
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do swej prywatnej własności, zarówno indywidualnej, jak wspólnej z innymi, ani też prawa do dziedziczenia.
2. Nabycie, wykonywanie oraz przenoszenie własności oraz prawo do dziedziczenia są określane w ustawie.
3. Wywłaszczenie dopuszczalne jest jedynie w przypadkach, gdy jest uzasadnione interesem publicznym oraz za pełnym odszkodowaniem.

Art. 74. – Prawo do pracy
1. Każdemu przysługuje prawo do zapewnienia sobie godnych warunków życia poprzez wykonywanie pracy zgodnej z prawem, na zasadzie dobrowolności wyboru.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru zawodu, miejsca pracy oraz doskonalenia swych kwalifikacji zawodowych.

Art. 75. – Wolności związkowe
Pracownikom przysługuje prawo swobodnego zrzeszania się w związki zawodowe dla ochrony swych interesów w sprawach dotyczących zatrudnienia oraz ubezpieczeń społecznych.

Art. 76. – Prawo do strajku
1. Prawo pracowników do strajku jako środka realizacji żądań o poprawę warunków pracy oraz polepszenia warunków płacowych lub innych korzyści z wykonywanej pracy nie może być ograniczane.
2. Przesłanki i zasady wykonywania prawa do strajku oraz gwarancje zapewnienia ciągłego wykonywania pracy służb niezbędnych dla społeczeństwa określa ustawa.

Art. 77. – Prawo do ubezpieczenia i pomocy społecznej
1. Każdemu, po osiągnięciu wieku emerytalnego lub w razie wystąpieniu trwałej niezdolności do pracy, przysługuje prawo do ubezpieczenia społecznego na zasadach określonych w ustawie.
2. Pracownikom, którzy wbrew swej woli oraz niezależnie od swych działań utracili pracę, przysługuje prawo do zasiłku na zasadach określonych w ustawie.

Art. 78. – Małżeństwo i rodzina
1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru partnera i założenia rodziny.
2. Państwo otacza szczególną ochroną małżeństwo i rodzinę.
3. Sposób zawarcia i rozwiązania małżeństwa określi ustawa.

Art. 79. – Prawo do nauki
1. Każdemu przysługuje prawo dostępu do ogólnego szkolnictwa.
2. Dostęp do szkół wyższych może być uzależniony jedynie od kryteriów fachowych.
3. Uczniowie i studenci mają również prawo do kształcenia się w szkolnictwie prywatnym.
4. Gwarantuje się autonomię uniwersytecką.

Art. 80. – Wolność pracy twórczej oraz własności intelektualnej
1. Każdemu przysługuje wolność wykonywania pracy twórczej w dziedzinie nauki, techniki, literatury i sztuki.
2. Prawa autorskie podlegają ochronie prawnej.

Art. 81. – Prawo petycji
Każdy, indywidualnie lub wspólnie z innymi, ma prawo zwracania się do odpowiednich organów państwowych z prośbami, skargami i wnioskami.

Art. 82. – Prawidłowe postępowanie karne
Wolność, własność lub inne prawa gwarantowane ustawą, mogą zostać naruszone tylko przy dokonaniu prawidłowego postępowania prawnego.

Art. 83. – Sądowa droga ochrony praw
Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do sądu dla ochrony praw przysługujących mu z mocy niniejszej ustawy konstytucyjnej.

Art. 84. – Gwarancja rzetelnego postępowania sądowego
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do rzetelnego, jawnego oraz szybkiego postępowania, przeprowadzonego przed odpowiednim, bezstronnym oraz niezawisłym sądem.
2. Obecność na rozprawie publiczności oraz środków masowego przekazu może zostać ograniczona, gdy przemawia za tym ochrona porządku publicznego lub względy moralne, bezpieczeństwo państwa, ochrona dóbr osobistych lub słuszny interes strony postępowania.

Art. 85. – Prawo do posiadania broni
1. Każdemu przysługuje prawo do posiadania i noszenia broni i amunicji po uzyskaniu właściwego, imiennego, urzędowego pozwolenia na broń.
2. Przepisy dotyczące nabywania, posiadania, przechowywania, zbywania i deponowania broni i amunicji, a także wydawania i cofania pozwoleń na broń określa ustawa.

Art. 86.
W drodze ustawy można czasowo ograniczyć wykonywanie niektórych szczególnych praw obywateli w przypadku wojny lub innej nadzwyczajnej konieczności państwowej, z wyjątkiem prawa do życia, wolności wyrażania poglądów, zakazu stosowania tortur, zasady nieistnienia kary bez ustawy, gwarancji w postępowaniu karnym, zakazu wymuszania przyznania się do winy, wolności sumienia i wyznania, równości wobec prawa, sądowej drogi ochrony praw oraz gwarancji rzetelnego postępowania sądowego.


Rozdział VII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Art. 87.
1. Projekt zmiany niniejszej Ustawy może być wnoszony przez Prezydenta Republiki Kukrii, Rząd Republiki Kukrii lub jedną czwartą wszystkich deputowanych.
2. Uchwalenia zmiany dokonuje Zgromadzenie Ludowe większością dwóch trzecich wszystkich deputowanych oraz naród w drodze referendum.

Art. 88.
Niniejsza Ustawa wchodzi w życie natychmiast.


(–) Mehmet Saraj

psc.png?h=25
Członek Socjalistycznej Partii Kukrii

Offline

#2 2015-09-10 20:14:35

Ali Nišar
Administrator
Skąd: Kemankeš
Dołączył: 2015-09-08
Liczba postów: 155
WWW
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Możemy przenieść prawa i wolności człowieka wyżej i zamienić miejscami z rozdziałem o Zgromadzeniu Ludowym. Obecnie to wygląda jakby władza była ważniejsza od podstawowych praw.

Niektóre nazwy instytucji mają w sobie pierwiastek kolonializmu i też powinniśmy to zmienić. Moja propozycja:

  • Prezydent Republiki Kukrii -> Wódz / Rahbar albo Przewodniczący Rady Starszych / Rahbar e Këšil i Štoge

  • Rząd Republiki Kukrii -> Rada Starszych / Këšil i Štoge

  • Sekretarz -> Starszy Gabinetu / Štog e Cabineti
    (np. Sekretarz Stanu -> Starszy Gabinetu Stanu)

  • Resort -> Gabinet / Cabineti
    (np. Resort Stanu -> Gabinet Stanu)

  • Zgromadzenie Ludowe -> Dżirga Kukryjska / Xhirga Cuqrii

    Pozostałe urzędy, które zawdzięczamy Albijskim Braciom, pozostawiłbym bez zmian.

Proszę Radę o ustosunkowanie się do moich propozycji.


على نشار

Offline

#3 2015-09-10 23:49:03

Aisling Ó Malley
Użytkownik
Skąd: Realta
Dołączył: 2015-09-10
Liczba postów: 40
Windows 8.1Chrome 47.0.2498.0

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Witam!

Chciałabym zaznaczyć wielką radość, która mnie ogarnęła, kiedy zobaczyłam liczne postanowienia wskazujące na troskę i uznanie praw mniejszości narodowych. W imieniu Albijczyków chciałabym podziękować autorom za odpowiednim pochyleniem się nad tą kwestią.

Chciałabym zaznaczyć, że niektóre postanowienia konstytucji idą nieco zbyt daleko w swym liberalizmie. Uważam, że ponieważ Konstytucja pochyla się na sprawą rodziny i małżeństwa, to konieczne jest zaznaczenie, że chodzi o małżeństwo kobiety i mężczyzny. Wiem, że to zapewne pominięcie z przeoczenia, ale aby uniknąć wątpliwości i prób naciągania prawa należy tę sprawę podkreślić stanowczymi słowy. Niefortunne jest też sformułowanie "rozwiązanie" małżeństwa.

Jestem także stanowcza zwolenniczką powszechnego prawa do posiadania broni. Tradycja ta jest w naszym społeczeństwie powszechna - i wprowadzanie ograniczeń w rodzaju pozwoleń jest niefortunnym postulatem.

Względem propozycji przewodniczącego: kolejność konstytucji nie ma moim zdaniem większego znaczenia. Nazwy powinny być natomiast wielojęzyczne i powinny sięgać do kulturowych tradycji poszczególnych wspólnot językowych.

Offline

#4 2015-09-11 00:26:08

Mehmet Saraj
Użytkownik
Skąd: Pëjceva, Tapa Cuqrië
Dołączył: 2015-09-09
Liczba postów: 74
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Rozumiem troskę Przewodniczącego w sprawie walki z kolonializmem, ale postanowiłem w projekcie zastosować nazwy językowo i kulturowo neutralne, tak aby nie faworyzować żadnej z grup etnicznych narodu kukryjskiego. Nazwy każdego z urzędów w językach Kukrii mogą być uregulowane ustawą która byłaby jednym z pierwszych zadać Zgromadzenia Ludowego.

Jeśli chodzi o kolejność przepisów to nie uważam by miała wpływ na ich ważność.

Co do wspólnot. Zauważyłem, że warto w projekcie konstytucji uwzględnić jakie wspólnoty należą do narodu kukryjskiego oraz że języki tych wspólnot i grup etnicznych są językami urzędowymi w Kukrii.

Jeżeli chodzi o małżeństwa, to oczywiście zaznaczę, iż chodzi o związek kobiety i mężczyzny. Chciałbym jednak dowiedzieć się od Pani Ó Malley, jakie sformułowanie w miejsce "rozwiązania" małżeństwa proponuje?


(–) Mehmet Saraj

psc.png?h=25
Członek Socjalistycznej Partii Kukrii

Offline

#5 2015-09-11 00:44:05

Ali Nišar
Administrator
Skąd: Kemankeš
Dołączył: 2015-09-08
Liczba postów: 155
WWW
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Po namyśle wycofuję się z moich propozycji "językowych" i przychylam się do dopisania przepisów o Wspólnotach i uściśleniu definicji małżeństwa.

Uważam, że Konstytucja powinna szanować tradycję posiadania broni przy jednoczesnym zabezpieczeniu sytuacji, w której - przykładowo - osoba cierpiąca na schorzenie psychiczne mogłaby bez skrępowania nabyć broń i zrobić z niej użytek odwrotny do jej przeznaczenia, czyli do obrony.


على نشار

Offline

#6 2015-09-11 12:53:32

Mehmet Saraj
Użytkownik
Skąd: Pëjceva, Tapa Cuqrië
Dołączył: 2015-09-09
Liczba postów: 74
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Rodacy, przedstawiam poprawiony projekt konstytucji uwzględniający część poprawek.

U S T A W A   K O N S T Y T U C Y J N A
R E P U B L I K I   K U K R I I

MY, wieloetniczny naród KUKRYJSKI, uwolniwszy się spod jarzma kolonializmu, pragnąc: ustanowić sprawiedliwość, zabezpieczyć pokój w kraju, zapewnić bezpieczeństwo oraz wspólną obronę, podnieść dobrobyt oraz utrzymać dla nas samych i naszego potomstwa dobrodziejstwa wolności, wprowadzamy i ustanawiamy dla naszej Ojczyzny niniejszą USTAWĘ KONSTYTUCYJNĄ.


Rozdział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

Art. 1.
Kukria jest republiką parlamentarną. Suwerenność narodowa pochodzi od ludu i do niego należy.

Art. 2.
1. Republika Kukrii jest demokratycznym państwem prawa.
2. Godność człowieka, jego prawa i wolności, swobodny rozwój osobowości, porządek konstytucyjny, równość wobec prawa, sprawiedliwość społeczna, ochrona socjalna i pluralizm są podstawowymi założeniami ustroju państwa, a obowiązkiem państwa jest ich poszanowanie i ochrona.

Art. 3.
1. Naczelną zasadą ustrojową jest podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
2. Naród sprawuje władzę za pośrednictwem organów przedstawicielskich oraz w drodze referendum.
3. Organy przedstawicielskie wybierane są w głosowaniu wolnym, powszechnym, równym, bezpośrednim i tajnym.
4. Działalność państwowa wykonywana jest wyłącznie przez organy państwowe prawnie uznane.

Art. 4.
Republika Kukrii uznaje i gwarantuje przestrzeganie podstawowych praw i wolności człowieka, mniejszości narodowych, przyjętych w dokumentach międzynarodowych.

Art. 5.
1. Władza ustawodawcza należy do Zgromadzenia Ludowego Republiki Kukrii.
2. Głową państwa jest Prezydent Republiki Kukrii wybrany przez Zgromadzenie Ludowe.
3. Prawa i obowiązki Prezydenta określa niniejsza Ustawa.
4. Najwyższym organem władzy wykonawczej jest Rząd Republiki Kukrii.
5. Prawa i obowiązki Rządu Republiki Kukrii określa niniejsza Ustawa.
6. Władzę sądowniczą sprawują niezawisłe sądy działające wyłącznie na podstawie przepisów prawa.

Art. 6.
1. Pluralizm polityczny stanowi podstawową zasadę demokracji w Republice Kukrii.
2. Partie polityczne i inne organizacje powstają i prowadzą swoją działalność zgodnie z przepisami prawa. Są one całkowicie niezależne od państwa.

Art. 7.
1. Republika Kukrii jest państwem świeckim.
2. Państwo szanuje wolność wyznawania religii i stwarza warunki do jej urzeczywistnienia.

Art. 8.
1. Ustawodawstwo Republiki Kukrii uwzględnia, uznaje oraz szanuje zasady i powszechnie uznane normy prawa międzynarodowego.
2. Wszystkie organy władzy państwowej, partie polityczne, i inne organizacje, urzędnicy, jak również inne osoby fizyczne i prawne obowiązane są do dokładnego i jednolitego stosowania przepisów prawa.
3. Wszyscy obywatele są równi wobec prawa.

Art. 9.
1. Republika Kukrii w stosunkach z zagranicą broni niezależności i interesów narodowych, prowadzi politykę współpracy i dobrego sąsiedztwa, pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.
2. Republika Kukrii troszczy się o uznanie i poszanowanie praw narodowych i demokratycznych kukryjskiej ludności żyjącej poza granicami państwowymi Republiki.

Art. 10.
1. Gospodarka kraju opiera się na różnorakich formach własności, swobodnej działalności wszystkich podmiotów gospodarczych i na regulacyjnej roli państwa.
2. Działalność gospodarcza osób prawnych i fizycznych nie może być sprzeczna z interesem społecznym i nie może naruszać bezpieczeństwa, wolności i godności człowieka.
3. Osoby fizyczne oraz osoby prawne są obowiązane do uczestniczenia w ponoszeniu wydatków państwa proporcjonalnie do swoich dochodów.
4. Podatki i opłaty mogą być ustanowione jedynie w drodze ustawy.

Art. 11.
1. Republika Kukrii jest państwem federalnym składającym się ze wspólnot.
2. Republika Kukrii składa się z czterech wspólnot:
a) Wspólnoty Kukryjskiej,
b) Wspólnoty Pahasztuńskiej,
c) Wspólnoty Albijskiej,
d) Wspólnoty Harabskiej-Serapelskiej.
2. Podstawą organizacji oraz działania samorządu terytorialnego są zasady samorządności, niezależności, autonomii lokalnej oraz decentralizacji.
3. W swojej działalności organy samorządu terytorialnego opierają się na uregulowaniach konstytucyjnych, ustawach oraz aktach ich dotyczących w celu wprowadzenia ich w życie.
4. Zasady organizacji i działania samorządu terytorialnego nie mogą naruszać charakteru wieloetnicznego, narodowego państwa kukryjskiego.
5. Kompetencje organów samorządu terytorialnego określa ustawa.


Rozdział II
ZGROMADZENIE LUDOWE

Art. 12.
1. Zgromadzenie Ludowe jest najwyższym organem władzy państwowej i jedynym organem ustawodawczym.
2. Zgromadzenie Ludowe realizuje suwerenność w imieniu narodu i państwa w zakresie i formach przewidzianych w niniejszej Ustawie.

Art. 13.
Do podstawowych kompetencji Zgromadzenia Ludowego należy:
a) Określanie głównych kierunków polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Uchwalanie i zmienianie Ustawy Konstytucyjnej oraz ustaw, ostateczne rozstrzyganie o zgodności przepisów prawa z Ustawą Konstytucyjną oraz dokonywanie ich wykładni,
c) Zatwierdzanie projektów programów gospodarczych i społecznych rozwoju kraju, wskaźników syntetycznych oraz budżetu państwa,
d) Ogłaszanie częściowej lub całkowitej mobilizacji w sytuacji nadzwyczajnej, jak również wprowadzenie stanu wojennego w razie zbrojnej napaści na Republikę Kukrii lub gdy wymaga tego konieczność wypełnienia obowiązków, wynikających z umów międzynarodowych,
e) Ratyfikowanie i wypowiadanie: umów o charakterze politycznym; umów lub porozumień o charakterze wojskowym; umów lub porozumień dotyczących granic Republiki Kukrii; umów lub porozumień dotyczących podstawowych praw i obowiązków obywateli; umów dotyczących obowiązków finansowych wobec państwa i umów lub porozumień, których skutkiem jest dokonywanie zmian w przepisach prawa; innych umów lub porozumień, których przyjęcie lub wypowiedzenie zastrzeżone jest do kompetencji Zgromadzenia Ludowego,
f) Ustanawianie amnestii,
g) Zarządzanie referendów narodowych,
h) Wybór i odwoływanie Prezydenta Republiki Kukrii,
i) Kontrolowanie działalności Rządu Republiki Kukrii i Prokuratury Generalnej,
j) Określanie podziału administracyjno-terytorialnego kraju,
k) Decydowanie o utworzeniu lub znoszeniu resortów i innych analogicznych organów.

Art. 14.
1. Liczbę deputowanych do Zgromadzenia Ludowego oraz system wyborczy określa ustawa.
2. Wszystkie mniejszości etniczne uznane prawnie posiadają gwarantowany mandat w Zgromadzeniu Ludowym. Warunki i tryb przyznawania mandatu określa ustawa.
3. Kadencja Zgromadzenia Ludowego trwa dziewięćdziesiąt dni.
4. Pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Ludowego zwoływane jest nie później niż w dwa miesiące od dnia wyborów.
5. Wybory do Zgromadzenia Ludowego odbywają się nie później niż w trzy miesiące od dnia upływu pełnomocnictw.
6. W przypadku wojny lub sytuacji nadzwyczajnej Zgromadzenie Ludowe może przedłużyć swoją kadencję do czasu ich zakończenia.
7. Działalność Zgromadzenia Ludowego ulega zakończeniu w dniu pierwszego posiedzenia nowego Zgromadzenia.

Art. 15.
Deputowany do Zgromadzenia Ludowego ma obowiązek uczciwie służyć narodowi i ojczyźnie. Prawa i obowiązki deputowanego określa ustawa.

Art. 16.
1. Deputowanemu do Zgromadzenia Ludowego przysługuje immunitet.
2. Deputowanemu nie można utrudniać wykonywania obowiązków, jak i uzyskiwania informacji nie stanowiących tajemnicy państwowej.
3. Deputowany nie może być kontrolowany, zatrzymany, aresztowany ani nie może być prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne bez zgody Zgromadzenia Ludowego. Deputowany może być zatrzymany bez zgody Zgromadzenia Ludowego jedynie w razie oczywistego popełniania ciężkiego przestępstwa.
4. Deputowany nie ponosi odpowiedzialności prawnej za działalność i poglądy wyrażane w trakcie sprawowania mandatu ani za sposób głosowania.

Art. 17.
1. Inicjatywa ustawodawcza przysługuje Prezydentowi Republiki Kukrii, Rządowi Republiki Kukrii, każdemu deputowanemu, jak również grupie co najmniej 3 obywateli uprawnionych do głosowania.
2. Ustawy oraz inne akty Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem konstytucyjnych, uważa się za uchwalone, gdy za ich przyjęciem głosowała większość obecnych deputowanych.
3. Ustawy są ogłaszane nie później niż piętnastego dnia od ich uchwalenia i wchodzą w życie z chwilą ich opublikowania w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, z wyjątkiem ustaw specjalnych oraz przypadków, gdy same stanowią inaczej.


Rozdział III
PREZYDENT REPUBLIKI KUKRII

Art. 18.
Prezydent Republiki Kukrii jest głową państwa i reprezentuje jedność całego narodu.

Art. 19.
1. Prezydent Republiki Kukrii wybierany jest na sto osiemdziesiąt dni przez Zgromadzenie Ludowe, bez debaty, w głosowaniu tajnym, większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych. W przypadku, gdy w pierwszym głosowaniu nie uzyska się wymaganej większości, następuje drugie głosowanie, w którym Prezydenta wybiera się bezwzględną większością głosów wszystkich deputowanych.
2. Kandydata na Prezydenta Republiki Kukrii proponują deputowani. Jeden deputowany może brać udział tylko w jednej grupie proponującej kandydata na Prezydenta.
3. Jeśli na urząd Prezydenta Republiki Kukrii kandydują więcej niż dwie osoby, w drugim głosowaniu uczestniczą dwaj kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali najwięcej głosów. Za wybranego uważa się kandydata, który zdobywa bezwzględną większość głosów wszystkich deputowanych.

Art. 20.
1. Prezydentem Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, który posiada bierne prawo wyborcze do Zgromadzenia Ludowego.
2. Prezydent Republiki Kukrii, po wyborze przez Zgromadzenie Ludowe, składa przed nim przysięgę.
3. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii przeprowadza się nie później niż na czternaście dni przed wygaśnięciem mandatu ustępującego Prezydenta.
4. Prezydent Republiki Kukrii, wybrany z grona deputowanych, zrzeka się mandatu deputowanego.
5. Urzędu Prezydenta Republiki Kukrii nie można łączyć z pełnieniem żadnych innych funkcji państwowych, z wyjątkiem przewidzianych w niniejszej Ustawie, ani z funkcją przewodniczącego partii.

Art. 21.
Prezydent Republiki Kukrii może zostać pozbawiony urzędu przed upływem kadencji jedynie w przypadku:
a) popełnienia przestępstwa zdrady Ojczyzny lub naruszenia niniejszej Ustawy;
b) niemożności wykonywania obowiązków ze względu na stan zdrowia;
c) podania się z własnej woli do dymisji.

Art. 22.
Do podstawowych kompetencji Prezydenta Republiki Kukrii należy:
a) Zapewnienie przestrzegania niniejszej Ustawy, innych ustaw oraz praw i wolności obywatelskich,
b) Zwoływanie pierwszej sesji Zgromadzenia Ludowego nowej kadencji,
c) Ustalanie daty wyborów do Zgromadzenia Ludowego i organów samorządu terytorialnego,
d) Ogłaszanie ustaw oraz wyników referendów, zarządzonych przez Zgromadzenie Ludowe,
e) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o zarządzenie referendów ludowych,
f) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o ponowne rozpatrzenie ustawy wraz z uzasadnieniem, w terminie piętnastu dni od przyjęcia ustawy przez Zgromadzenie Ludowe,
g) Kierowanie Rządem Republiki Kukrii,
h) Powoływanie, zwalnianie oraz odwoływanie sekretarzy oraz innych członków rządu,
i) Powoływanie bądź odwoływanie przewodniczących innych urzędów centralnych,
j) Zawieranie traktatów i umów międzynarodowych, ratyfikowanie i wypowiadanie umów, których nie rozpatruje Zgromadzenie Ludowe,
k) Powoływanie i odwoływanie przedstawicieli dyplomatycznych,
l) Przyjmowanie listów uwierzytelniających i odwołujących przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych,
m) Nadawanie lub pozbawianie obywatelstwa kukryjskiego,
n) Stosowanie prawa łaski,
o) Nadawanie odznaczeń oraz tytułów honorowych,
p) Przyznawanie azylu politycznego,
r) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, częściowej lub powszechnej mobilizacji oraz stanu wyjątkowego. W takich przypadkach zarządzenie przedstawia się do zatwierdzenia Zgromadzeniu Ludowemu w ciągu pięciu dni,
s) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, stanu wojennego w wypadku zbrojnej napaści na Republikę Kukrii,
t) Porozumiewanie się ze Zgromadzeniem Ludowym poprzez orędzia odczytywane na posiedzeniach plenarnych,
u) Wydawanie zarządzeń o charakterze indywidualnym oraz decyzji; w przypadkach nie cierpiących zwłoki również wydawanie dekretów o charakterze normatywnym, które niezwłocznie przedstawia Zgromadzeniu Ludowemu do zatwierdzenia.

Art. 23.
1. W przypadku opróżnienia urzędu Prezydenta Republiki Kukrii, kompetencje głowy państwa obejmuje tymczasowo Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem kompetencji, o których mowa w art. 21. ust. g., h., u. niniejszej Ustawy.
2. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii następuje nie później niż w ciągu czternastu dni od dnia, w którym nastąpiło opróżnienie urzędu.

Art. 24.
1. Prezydent Republiki Kukrii nie ponosi odpowiedzialności za działalność w czasie sprawowania urzędu, z wyjątkiem przypadków zdrady ojczyzny lub naruszenia przepisów niniejszej Ustawy.
2. W takich przypadkach sprawa odpowiedzialności może być rozpatrzona przez Zgromadzenie Ludowe. Odpowiednią decyzję podejmuje się w głosowaniu tajnym większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych.

Art. 25.
1. Prezydent Republiki Kukrii jest Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych oraz Przewodniczącym Rady Obrony.
2. Rada Obrony powoływana jest do kierowania, organizacji i mobilizacji wszystkich sił i środków w celu obrony Ojczyzny.
3. Skład Rady Obrony ustala Zgromadzenie Ludowe na wniosek Przewodniczącego Rady Obrony.

Art. 26.
Prezydent Republiki Kukrii może tworzyć przy swoim urzędzie ciała doradcze o charakterze pomocniczym.


Rozdział IV
RZĄD

Art. 27.
1. Rząd Republiki Kukrii jest najwyższym organem wykonawczym i zarządzającym.
2. Przed objęciem funkcji sekretarze składają przysięgę przed Prezydentem Republiki.

Art. 28.
1. W skład Rządu Republiki Kukrii wchodzą: Prezydent Republiki Kukrii, sekretarze oraz inne osoby określone w ustawie.
2. Członkiem Rządu Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, mający stałe miejsce zamieszkania w Republice Kukrii i posiadający prawo wyborcze.
3. Członek Rządu Republiki Kukrii nie może pełnić żadnych funkcji państwowych i zawodowych, z wyjątkiem mandatu deputowanego, ani uczestniczyć w zarządach i organach organizacji gospodarczych i handlowych.
4. Urząd członka Rządu Republiki Kukrii ulega opróżnieniu również gdy zostanie zwolniony przez Prezydenta Republiki Kukrii albo złoży dymisję.
5. Rząd Republiki Kukrii jest organem kolegialnym. Uchwały podejmowane są bezwzględną większością głosów.
6. Sekretarze odpowiadają solidarnie za działalność Rządu Republiki Kukrii oraz indywidualnie za działalność swoich resortów.
7. Skład, kompetencje i organizację Rządu Republiki Kukrii określa ustawa.

Art. 29.
Rząd Republiki Kukrii posiada następujące kompetencje:
a) Kierowanie oraz realizowanie działalności w zakresie polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Sprawowanie ogólnego kierownictwa administracją państwową,
c) Wydawanie decyzji, rozporządzeń, zarządzeń na podstawie Ustawy Konstytucyjnej i innych ustaw oraz ich wykonywanie; akty te podpisuje Prezydent Republiki Kukrii i, o ile mają charakter normatywny, są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej,
d) Kierowanie i kontrolowanie działalności resortów oraz innych centralnych organów administracji państwowej,
e) Koordynowanie i nadzorowanie działalności organów administracji lokalnej dla zapewnienia jednolitego przestrzegania ustaw oraz aktów wydawanych przez rząd,
f) Kierowanie wykonywaniem zadań związanych z obronnością kraju zgodnie z decyzjami Rady Obrony,
g) Podejmowanie środków bezpieczeństwa, ochrony i umocnienia porządku prawnego, jak też praw obywateli,
h) Zawieranie oraz wypowiadanie umów międzynarodowych nie podlegających ratyfikacji,
i) Dokonywanie podziału lub łączenia jednostek administracyjno-terytorialnych,
j) Podejmowanie środków w celu ochrony środowiska, zapewnienia odpowiednich warunków pracy oraz ochrony i rozwoju zdrowia obywateli.

Art. 30.
Rząd Republiki Kukrii uchyla sprzeczne z prawem akty sekretarzy i innych centralnych organów administracji państwowej.

Art. 31.
1. Sekretarze oraz inne osoby piastujące równorzędne urzędy kierują resortami i urzędami centralnymi w swych zakresach działalności.
2. Sekretarze odpowiadają za działalność swoich resortów.
3. Sekretarze, w sprawach należących do ich kompetencji, wydają rozporządzenia, zarządzenia i decyzje na podstawie i w celu wykonania ustaw, rozporządzeń i zarządzeń Rządu Republiki Kukrii. Akty sekretarzy o charakterze normatywnym są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art. 32.
Członkowie Rządu Republiki Kukrii ponoszą odpowiedzialność karną za naruszenie niniejszej Ustawy oraz innych ustaw w związku ze sprawowaniem swoich funkcji. Wszczęcie postępowania karnego następuje po wyrażeniu zgody przez Zgromadzenie Ludowe.


Rozdział V
ORGANIZACJA WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

Art. 33.
Władza sądownicza jest oddzielona i niezależna od innych władz. Sprawowana jest jedynie przez organy wymienione w niniejszej Ustawie.

Art. 34.
Sąd jest wyłączną władzą powołaną do rozwiązywania spraw i sporów związanych z wdrażaniem w życie niniejszej Ustawy i innych ustaw przez wydawanie orzeczeń karnych, określanie odpowiedzialności cywilnej, ustalanie praw i obowiązków stron, jak również przez zarządzanie czynności dla ich ochrony i potwierdzenia wyżej wymienionych praw po uczciwym, równym i zgodnym z prawem procesie.

Art. 35.
1. Sprawiedliwość jest wymierzana w imieniu narodu.
2. Instancje oraz sposób, w jaki naród uczestniczy w wymierzaniu sprawiedliwości określa ustawa.

Art. 36.
Wymiar sprawiedliwości przestrzega zasad praworządności i równości osób wobec prawa na bazie poszanowania prawa.

Art. 37.
1. System sądów składa się z Sądu Najwyższego oraz sądów wojskowych.
2. Zakazane jest powoływanie sądów nadzwyczajnych.
3. Organizację oraz kompetencje sądów reguluje ustawa.

Art. 38.
1. Sędziowie powoływani są przez Zgromadzenie Ludowe na dożywotnią kadencję.
2. W sprawowaniu swoich obowiązków sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Ustawie Konstytucyjnej oraz innym ustawom.
3. Jeśli podczas rozpatrywania sprawy sąd dojdzie do wniosku, że akt normatywny nie jest zgodny z Ustawą Konstytucyjną i ustawami, zawiesza postępowanie i kieruje sprawę do Sądu Konstytucyjnego.

Art. 39.
1. Wyroki sądowe muszą być uzasadnione. Mogą być one anulowane, unieważnione lub zmienione jedynie orzeczeniem sądu wyższej instancji, na warunkach przewidzianych w ustawie.
2. Wszystkie organy państwowe oraz inne władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia wykonania orzeczeń i aktów sądowych.

Art. 40.
1. Sędziowie posiadają immunitet i nie mogą być pozbawieni urzędu w trakcie pełnienia swoich funkcji.
2. Uchylenie immunitetu lub pozbawienie urzędu może być dokonane tylko przez właściwy organ, w sytuacjach i zgodnie z procedurą określoną w ustawie. Żadna ustawa nie może ograniczać gwarancji dla sędziów przewidzianych w niniejszej Ustawie Konstytucyjnej oraz w normach międzynarodowych.

Art. 41.
Sędziowie są zobowiązani do nieuczestniczenia w rozpatrywaniu spraw, gdy istnieją powody prawne poddające w wątpliwość ich bezstronność, jak też do unikania wszelkiego zachowania, które wzbudza wątpliwości odnośnie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości lub podważa jego godność.

Art. 42.
1. Rozprawa prowadzona jest ustnie i jawnie. Ustawa może zabronić uczestniczenia w rozprawie sądowej publiczności lub środków masowego przekazu jedynie w szczególnych przypadkach, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa narodowego, porządku publicznego lub obrony interesów osób niepełnoletnich, stron i sprawiedliwości.
2. Postępowanie w organach wymiaru sprawiedliwości prowadzone jest w języku polskim. Oskarżony, strony, świadkowie oraz inni uczestnicy procesu sądowego, którzy nie znają lub nie rozumieją języka polskiego, mają prawo do porozumiewania się przy pomocy tłumacza.

Art. 43.
1. Prokuratura jest władzą, która prowadzi nadzór nad śledztwem i przedstawia oskarżenie w rozprawie sądowej.
2. Występując przed sądem prokuratura broni interesu publicznego, porządku prawnego, jak też praw i wolności obywateli.
3. Prokuratura jest zorganizowana i funkcjonuje wewnątrz władzy sądowniczej jako organ jednolity i scentralizowany.
4. W sprawowaniu swoich kompetencji prokuratorzy podlegają ustawom, zarządzeniom prokuratorów nadrzędnych oraz orzeczeniom odpowiednich władz sądowych.
5. Prokuratorom przysługuje immunitet.

Art. 44.
1. Sąd Konstytucyjny jest najwyższą władzą, która chroni i gwarantuje przestrzeganie Ustawy Konstytucyjnej i ustawodawstwa oraz dokonuje ostatecznej wykładni Ustawy.
2. W swojej działalności Sąd Konstytucyjny jest niezawisły i podlega jedynie Ustawie Konstytucyjnej.

Art. 45.
1. Sędzia Sądu Konstytucyjnego wybierany jest przez Zgromadzenie Ludowe.
2. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie może być deputowanym, członkiem Rządu Republiki Kukrii, sędzią, śledczym lub prokuratorem, członkiem partii lub innej organizacji politycznej lub związku zawodowego, jak też nie może prowadzić innej działalności publicznej lub prywatnej, w której może zostać naruszona jego bezstronność lub niezawisłość.
3. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie ponosi odpowiedzialności za podjęte orzeczenia i wyrażane opinie w trakcie pełnienia swoich funkcji. Nie może być wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne, nie może być zatrzymany, aresztowany lub skazany bez zgody sądu.

Art. 46.
1. Urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje, gdy:
a) Z uzasadnionych przyczyn nie może pełnić swoich obowiązków przez okres dłuższy niż sześć miesięcy,
b) Poda się do dymisji,
c) Zostanie powołany na inne stanowisko, które nie może być łączone z jego urzędem,
d) Upływa termin, na który został wybrany. Sędzia pełni swoje funkcje również po upływie tego terminu jedynie w przypadku, gdy rozpoczęta rozprawa nie może zostać zakończona w tym terminie.
2. Jeśli, z powodów wyżej wymienionych, urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje przed upływem mandatu, na który został wybrany, Zgromadzenie Ludowe wybiera nowego sędziego, który pozostaje na stanowisku do dnia, w którym upłynąłby mandat poprzedniego sędziego.

Art. 47.
1. Sąd Konstytucyjny posiada następujące kompetencje:
a) Dokonuje wykładni Ustawy Konstytucyjnej,
b) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną ustaw i aktów posiadających moc ustaw,
c) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną oraz ustawami aktów i uregulowań wykonawczych,
d) Decyduje o zgodności z Ustawą Konstytucyjną umów międzynarodowych zawieranych w imieniu Republiki Kukrii przed ich ratyfikowaniem, jak też o zgodności ustaw z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego, jak też umów, w których Republika Kukrii jest stroną,
e) Rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy władzą wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą, a także pomiędzy władzami lokalnymi a władzą centralną,
f) Decyduje w sprawach dotyczących konstytucyjności partii i innych organizacji politycznych i społecznych i może zakazać ich działalności,
g) Rozstrzyga kwestie dotyczące zgodności z prawem wyborów Prezydenta Republiki, deputowanych do Zgromadzenia, jak też kwestie referendum narodowego, ogłaszając ich ostateczne rezultaty,
h) Rozpatruje oskarżenie karne wniesione przeciwko Prezydentowi Republiki Kukrii,
i) Ostatecznie rozstrzyga skargi osób złożone w procedurze kontroli konstytucyjnej w sprawie naruszenia ich podstawowych praw przez akty sprzeczne z prawem,
j) Decyduje o zawieszeniu stosowania ustawy, gdy uzna, że nie jest ona zgodna z Ustawą Konstytucyjną oraz o zawieszeniu lub unieważnieniu aktów i innych ustaw, gdy uzna, że nie są one zgodne z Ustawą Konstytucyjną lub prawem, jak też podejmuje kroki, które uważa za odpowiednie dla rozpatrywanej sprawy.
2. Gdy Sąd dostrzega pogwałcenie jakiegokolwiek prawa chronionego Ustawą Konstytucyjną, decyduje o jego uznaniu i przestrzeganiu, i gdy zachodzi potrzeba, o naprawieniu skutków, jak też o należytym zadośćuczynieniu wyrządzonej szkody.
3. Sąd Konstytucyjny może też zażądać od każdego organu państwowego, każdej organizacji społecznej albo osoby prawnej odwołania, unieważnienia albo zmiany indywidualnej decyzji, która spowodowała naruszenie praw konstytucyjnych jednostki.

Art. 48.
1. Sąd Konstytucyjny może wszcząć kontrolę konstytucyjną na podstawie wniosku lub z własnej inicjatywy.
2. Prawo do wystąpienia z wnioskiem mają Prezydent Republiki Kukrii, frakcja parlamentarna, deputowani, Rząd Republiki Kukrii, sądy, lokalne organy władzy, jak też każda osoba, której prawa i wolności konstytucyjne zostały naruszone.

Art. 49.
1. Orzeczenia Sądu są ostateczne i niepodważalne. Muszą być one uzasadniane. W przypadku wątpliwości lub rozbieżności w rozumieniu orzeczenia Sąd może ustalić jego wykładnię z urzędu lub na wniosek zainteresowanych osób w ciągu trzydziestu dni od daty wniesienia wniosku.
2. Ustawy, akty posiadające moc ustawy, akty i uregulowania wykonawcze, które zostaną uznane za niezgodne z Ustawą Konstytucyjną, jak też z prawem, z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego lub umowami, których Republika Kukrii jest stroną, tracą moc prawną następnego dnia po ogłoszeniu orzeczenia w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii. W innych przypadkach orzeczenie Sądu Konstytucyjnego nabiera mocy prawnej w terminie przewidzianym ustawą.
3. Jeżeli uchylenie, unieważnienie lub zmiana ustawy lub innego aktu powoduje konieczność dostosowania systemu prawa do nowej sytuacji prawnej, Sąd Konstytucyjny powiadamia Zgromadzenie Ludowe lub inne kompetentne organy w celu podjęcia przez nie kroków przewidzianych Ustawą Konstytucyjną.
4. Akty Sądu Konstytucyjnego orzekają o konstytucyjności i legalności w sprawach, które on rozstrzyga.
5. Organizacja i działalność Sądu Konstytucyjnego, procedury rozstrzygania spraw, jak też inne istotne sprawy dotyczące wykonywania zadań, są normowane ustawą.


Rozdział VI
PODSTAWOWE PRAWA I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA

Art. 50. – Prawo do życia
1. Prawo do życia każdej osoby ludzkiej podlega ochronie prawnej.
2. Nikt nie może zostać pozbawiony życia, z wyjątkiem skazania prawomocnym wyrokiem sądowym za szczególnie ciężkie przestępstwo, gdy ustawa przewiduje orzeczenie kary śmierci.
3. Kara śmierci nie może być stosowana w stosunku do osób, które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły 18 roku życia ani w stosunku do kobiet.

Art. 51. – Wolność wyrażania poglądów
1. Wolność wyrażania opinii nie może być naruszana.
2. Jakakolwiek cenzura prewencyjna jest zabroniona.
3. Niedopuszczalne jest wydanie jakiegokolwiek aktu normatywnego, ograniczającego wolność słowa, druku lub innej formy masowego przekazu, z wyjątkiem przypadków, gdy wymaga tego ochrona interesu dzieci lub życia ludzi.
4. Każdemu przysługuje prawo swobodnego wyrażania swoich poglądów za pośrednictwem słów, pisma albo jakichkolwiek innych form wyrazu.
5. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do informacji.
6. Wskazane wyżej prawa i wolności nie mogą zostać ograniczone, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, które stanowią konieczne w demokratycznym społeczeństwie środki dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa, integralności terytorialnej, bezpieczeństwa i porządku publicznego albo zapobiegania przestępczości, ochrony zdrowia i dobrych obyczajów, dobrego imienia i praw innych, ochrony informacji udzielonych poufnie lub też utrzymania bezstronności i autorytetu władzy sądowniczej.

Art. 52. – Zakaz stosowania tortur
Nikt nie może zostać poddany torturom ani też poniżającemu nieludzkiemu traktowaniu bądź karaniu.

Art. 53. – Zakaz pracy przymusowej
Nikt nie może zostać zmuszony do świadczenia pracy przymusowej, z wyjątkiem skazania wyrokiem sądowym lub podczas pełnienia służby wojskowej bądź w innej sytuacji nadzwyczajnej albo w przypadku katastrofy żywiołowej, zagrażającej życiu lub zdrowiu ludzkiemu.

Art. 54. – Wolność jednostki i bezpieczeństwo osobiste
1. Wolność i bezpieczeństwo osobiste są nienaruszalne.
2. Nikt nie może być zatrzymany bez wystarczających dowodów.
3. Zatrzymanemu przysługuje prawo otrzymania niezwłocznego objaśnienia powodów zatrzymania oraz, bez zbędnej zwłoki, doprowadzenia przed sędziego.
4. Nikt nie może zostać zatrzymany na czas dłuższy niż 48 godzin.
5. Każdy zatrzymany lub aresztowany zostanie pouczony o prawie do odmowy składania wyjaśnień oraz do niezwłocznego kontaktu z obrońcą.
6. Aresztowanemu przysługuje prawo odwołania do sądu od postanowienia o aresztowaniu.

Art. 55. – Nie ma kary bez ustawy
1. Nikt nie może zostać postawiony w stan oskarżenia lub zostać uznany winnym popełnienia czynu, który nie stanowił przestępstwa według ustawy obowiązującej w chwili jego popełnienia.
2. Za popełnione przestępstwo nie może zostać orzeczona kara surowsza niż przewidziana w ustawie obowiązującej w chwili jego popełnienia.
3. Przepisom karnym można nadawać moc wsteczną, jeśli działają one na korzyść oskarżonego.

Art. 56. – Domniemanie niewinności
Każdego uznaje się za niewinnego do momentu udowodnienia winy i skazania prawomocnym wyrokiem sądowym.

Art. 57. – Gwarancje w postępowaniu karnym
W postępowaniu karnym nikogo nie można pozbawić prawa do:
a) Natychmiastowego i szczegółowego poinformowania o co jest oskarżany,
b) Wszelkich ułatwień oraz wystarczającego czasu potrzebnego do przygotowania obrony,
c) Bezpłatnej pomocy tłumacza w przypadkach, gdy oskarżony nie jest w stanie porozumiewać się lub zrozumieć języka polskiego,
d) Samodzielnego prowadzenia swojej obrony lub posiadania obrońcy z wyboru oraz do nieskrępowanej i poufnej rozmowy z obrońcą, jak również do uzyskania pomocy prawnej, o ile oskarżony nie posiada wystarczających na ten cel środków,
e) Zadawania pytań, a także wzywania świadków, biegłych oraz innych osób, mogących przyczynić się do rozstrzygnięcia postępowania poprzez przedstawianie dowodów w sprawie.

Art. 58. – Zakaz wymuszania przyznania się do winy
Nikt nie może zostać zmuszonym do świadczenia przeciwko sobie albo do przyznania się do winy.

Art. 59. – Nieważność bezprawnie uzyskanych dowodów
Nikt nie może zostać uznany winnym na podstawie dowodów zebranych w sposób niezgodny z prawem.

Art. 60. – Prawo do wypowiedzenia się przed sądem
Nikomu nie wolno odmówić prawa do wypowiedzenia się przed sądem przed wydaniem wyroku.

Art. 61. – Zakaz powtórnego skazania za to samo przestępstwo
Nikt nie może być sądzony lub skazany więcej niż jeden raz za popełnienie tego samego przestępstwa, z wyjątkiem przypadku, gdy sąd wyższej instancji skieruje sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Art. 62. – Prawo do wnoszenia odwołania
Każdemu przysługuje prawo do odwołania się od orzeczenia sądowego do sądu wyższej instancji określonego przez prawo.

Art. 63. – Prawo do rehabilitacji i odszkodowania
1. Każdy niesłusznie skazany wyrokiem sądowym lub bezprawnym aktem administracyjnym ma prawo do rehabilitacji oraz odszkodowania na zasadach przewidzianych w ustawie.
2. Każdemu, kto poniósł szkodę w wyniku postępowania innej osoby, przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania stosownie do ustawy.
3. Żaden więzień nie może być poddawany nieludzkiemu traktowaniu lub zostać pozbawiony prawa do moralnej rehabilitacji.

Art. 64. – Zakaz naruszania życia prywatnego oraz godności człowieka
1. Życie prywatne oraz godnośc człowieka nie mogą być naruszane.
2. Dane, zawierające informacje dotyczące prywatnego życia człowieka, mogą być gromadzone wyłącznie za jego zgodą bądź w przypadku gdy jest to niezbędne do prowadzenia dochodzenia o popełnienie przestępstwa lub za zgodą właściwego organu państwowego, wykonującego na podstawie ustawy zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa państwowego.
3. Ustawa określa zasady gromadzenia, przechowywania, wykorzystywania danych osobowych oraz zasady nadzoru i ochrony poufności.
4. Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do informacji zgromadzonych na jego temat, z wyjątkiem przypadków, gdy udostępnienie takich danych naruszałoby interesy postępowania karnego lub bezpieczeństwa państwa.
5. Wykorzystanie danych osobowych w celach innych, niż zostały zgromadzone jest zabronione.

Art. 65. – Nienaruszalność mieszkania i osoby
1. Mieszkanie jest nienaruszalne.
2. Wstęp na teren domu bez zgody jego użytkownika jest dopuszczalny jedynie na podstawie decyzji organu sądowego w przypadkach przewidzianych ustawą lub w przypadkach konieczności uniknięcia bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia mieszkańców, ochrony własności albo też w przypadkach popełnienia lub dokonywania przestępstwa.
3. Nikt nie może zostać poddany rewizji osobistej, z wyjątkiem przypadku przekraczania lub opuszczania terytorium państwa albo w razie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego.

Art. 66. – Tajemnica korespondencji
Tajemnica korespondencji lub innych środków prywatnego komunikowania się nie może zostać ograniczona, chyba że na podstawie orzeczenia, gdy przemawiają za tym interesy postępowania karnego lub na podstawie decyzji właściwego organu państwowego, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa państwa.

Art. 67. – Wolność sumienia i wyznania
1. Wolność poglądów, sumienia oraz wyznania nie może podlegać naruszeniom.
2. Każdy ma prawo do swobodnej zmiany przekonań i wierzeń religijnych oraz ich wyrażania indywidualnie bądź wspólnie z innymi, w życiu publicznym lub prywatnym przez nabożeństwa, nauczanie i praktykowanie religii oraz zachowywanie zwyczajów religijnych.
3. Wolność wyrażania przekonań lub wierzeń religijnych nie może podlegać ograniczeniom, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, jeśli są one konieczne dla ochrony w demokratycznym społeczeństwie bezpieczeństwa i porządku publicznego, zdrowia i dobrych obyczajów oraz praw innych.

Art. 68. – Czynne i bierne prawo wyborcze
1. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom. Powyższe prawa nie przysługują obywatelom pozbawionym zdolności do czynności prawnych lub praw publicznych.
2. Osobom tymczasowo aresztowanym lub odbywającym karę pozbawienia wolności przysługuje jedynie czynne prawo wyborcze.
3. Głosowanie jest osobiste, równe i tajne.

Art. 69. – Wolność zrzeszania się
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do zrzeszania się w organizacje, których cele nie są sprzeczne z przepisami prawa.
2. Ograniczenia prawa zrzeszania się dla służby publicznej określa ustawa.

Art. 70. – Wolność zgromadzeń
1. Nie podlega ograniczeniom prawo do pokojowych zgromadzeń, których uczestnicy nie mają broni.
2. Zgromadzenia na placach i drogach publicznych są organizowane po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów, które mogą odmówić zgody jedynie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że zachodzi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Art. 71. – Wolność poruszania się
1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru miejsca zamieszkania oraz do swobodnego poruszania się po terytorium kraju, z wyjątkiem przypadków, gdy ustawa przewiduje ograniczenia ze względu na ochronę zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyjazdu za granicę oraz powrotu do kraju.

Art. 72. – Równość wobec prawa
1. Wszyscy ludzie są równi wobec prawa.
2. Nikt nie może podlegać dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, przynależność etniczną, język, religię, położenie ekonomiczne i finansowe, wykształcenie i warunki materialne, przekonania polityczne, pochodzenie rodzinne oraz jakiekolwiek inne cechy osobiste.

Art. 73. – Prawo własności prywatnej oraz dziedziczenia
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do swej prywatnej własności, zarówno indywidualnej, jak wspólnej z innymi, ani też prawa do dziedziczenia.
2. Nabycie, wykonywanie oraz przenoszenie własności oraz prawo do dziedziczenia są określane w ustawie.
3. Wywłaszczenie dopuszczalne jest jedynie w przypadkach, gdy jest uzasadnione interesem publicznym oraz za pełnym odszkodowaniem.

Art. 74. – Prawo do pracy
1. Każdemu przysługuje prawo do zapewnienia sobie godnych warunków życia poprzez wykonywanie pracy zgodnej z prawem, na zasadzie dobrowolności wyboru.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru zawodu, miejsca pracy oraz doskonalenia swych kwalifikacji zawodowych.

Art. 75. – Wolności związkowe
Pracownikom przysługuje prawo swobodnego zrzeszania się w związki zawodowe dla ochrony swych interesów w sprawach dotyczących zatrudnienia oraz ubezpieczeń społecznych.

Art. 76. – Prawo do strajku
1. Prawo pracowników do strajku jako środka realizacji żądań o poprawę warunków pracy oraz polepszenia warunków płacowych lub innych korzyści z wykonywanej pracy nie może być ograniczane.
2. Przesłanki i zasady wykonywania prawa do strajku oraz gwarancje zapewnienia ciągłego wykonywania pracy służb niezbędnych dla społeczeństwa określa ustawa.

Art. 77. – Prawo do ubezpieczenia i pomocy społecznej
1. Każdemu, po osiągnięciu wieku emerytalnego lub w razie wystąpieniu trwałej niezdolności do pracy, przysługuje prawo do ubezpieczenia społecznego na zasadach określonych w ustawie.
2. Pracownikom, którzy wbrew swej woli oraz niezależnie od swych działań utracili pracę, przysługuje prawo do zasiłku na zasadach określonych w ustawie.

Art. 78. – Małżeństwo i rodzina
1. Każdy ma prawo do swobodnego wyboru partnera i założenia rodziny.
2. Państwo otacza szczególną ochroną małżeństwo, jako związek kobiety i mężczyzny, i rodzinę będącą owocem małżeństwa.
3. Sposób zawarcia małżeństwa określa ustawa.

Art. 79. – Prawo do nauki
1. Każdemu przysługuje prawo dostępu do ogólnego szkolnictwa.
2. Dostęp do szkół wyższych może być uzależniony jedynie od kryteriów fachowych.
3. Uczniowie i studenci mają również prawo do kształcenia się w szkolnictwie prywatnym.
4. Gwarantuje się autonomię uniwersytecką.

Art. 80. – Wolność pracy twórczej oraz własności intelektualnej
1. Każdemu przysługuje wolność wykonywania pracy twórczej w dziedzinie nauki, techniki, literatury i sztuki.
2. Prawa autorskie podlegają ochronie prawnej.

Art. 81. – Prawo petycji
Każdy, indywidualnie lub wspólnie z innymi, ma prawo zwracania się do odpowiednich organów państwowych z prośbami, skargami i wnioskami.

Art. 82. – Prawidłowe postępowanie karne
Wolność, własność lub inne prawa gwarantowane ustawą, mogą zostać naruszone tylko przy dokonaniu prawidłowego postępowania prawnego.

Art. 83. – Sądowa droga ochrony praw
Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do sądu dla ochrony praw przysługujących mu z mocy niniejszej ustawy konstytucyjnej.

Art. 84. – Gwarancja rzetelnego postępowania sądowego
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do rzetelnego, jawnego oraz szybkiego postępowania, przeprowadzonego przed odpowiednim, bezstronnym oraz niezawisłym sądem.
2. Obecność na rozprawie publiczności oraz środków masowego przekazu może zostać ograniczona, gdy przemawia za tym ochrona porządku publicznego lub względy moralne, bezpieczeństwo państwa, ochrona dóbr osobistych lub słuszny interes strony postępowania.

Art. 85. – Prawo do posiadania broni
1. Każdemu przysługuje prawo do posiadania i noszenia broni oraz amunicji.
2. Przepisy dotyczące nabywania, posiadania, przechowywania, zbywania i deponowania broni oraz amunicji określa ustawa.

Art. 86.
W drodze ustawy można czasowo ograniczyć wykonywanie niektórych szczególnych praw obywateli w przypadku wojny lub innej nadzwyczajnej konieczności państwowej, z wyjątkiem prawa do życia, wolności wyrażania poglądów, zakazu stosowania tortur, zasady nieistnienia kary bez ustawy, gwarancji w postępowaniu karnym, zakazu wymuszania przyznania się do winy, wolności sumienia i wyznania, równości wobec prawa, sądowej drogi ochrony praw oraz gwarancji rzetelnego postępowania sądowego.


Rozdział VII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Art. 87.
1. Projekt zmiany niniejszej Ustawy może być wnoszony przez Prezydenta Republiki Kukrii, Rząd Republiki Kukrii lub jedną czwartą wszystkich deputowanych.
2. Uchwalenia zmiany dokonuje Zgromadzenie Ludowe większością dwóch trzecich wszystkich deputowanych oraz naród w drodze referendum.

Art. 88.
Niniejsza Ustawa wchodzi w życie natychmiast.


(–) Mehmet Saraj

psc.png?h=25
Członek Socjalistycznej Partii Kukrii

Offline

#7 2015-09-11 18:12:59

Aisling Ó Malley
Użytkownik
Skąd: Realta
Dołączył: 2015-09-10
Liczba postów: 40
Windows 8.1Chrome 47.0.2498.0

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Mehmet Saray napisał/a:

Jeżeli chodzi o małżeństwa, to oczywiście zaznaczę, iż chodzi o związek kobiety i mężczyzny. Chciałbym jednak dowiedzieć się od Pani Ó Malley, jakie sformułowanie w miejsce "rozwiązania" małżeństwa proponuje?

Dziękuję serdecznie za uściślenie zapisów Konstytucji.

Względem "rozwiązania" małżeństwa - nie będę ukrywać, że moim zdaniem małżeństwo, jako najpoważniejsza, bądź jedna z najpoważniejszych decyzji w życiu chyba każdego, uświęcona (w przeważającej ilości przypadków) mocą wiary, nie powinna podlegać czemuś takiemu jak rozwiązanie. Szczególnie w naszych warunkach małżeństwo łatwo mogłoby się stać czymś traktowanym lekkomyślnie, byle jak. Nie chciałabym, żeby - jak w niektórych państwach - małżeństwa były rozwiązywane i zawiązywane po wielokroć, traktowane bez należnego szacunku. Dlatego też opowiadam się przeciwko instytucji rozwiązania małżeństwa.

Ustawa, moim zdaniem, powinna ewentualnie zakładać pewne okoliczności, w których małżeństwo mogłoby zostać unieważnione, z przyczyn np. oszustwo, wady oświadczenia woli czy np. nieważności upoważnienia osoby udzielającej małżeństwa i tak dalej. To jednak przyczyny wynikające z kwestii zewnętrznych. 

W związku z tym obecny zapis w poprawionym projekcie w pełni mi odpowiada. Szczegóły będziemy raczej omawiać, kiedy projekt ustawy o małżeństwach stanie pod obrady - ale na to będzie jeszcze czas.

Offline

#8 2015-09-13 19:14:09

Nasrallah Singh
Użytkownik
Skąd: Pahandżir, Pahasztunland
Dołączył: 2015-09-10
Liczba postów: 139
WWW
Windows 8.1Chrome 47.0.2498.0

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Przyjaciele,

Na wstępie chciałbym podziękować panom Sarayowi i Niszarowi za ogromną pracę wykonaną nad projektem konstytucji. Jako filar i najważniejszy dokument brzmi ona poważnie i dostojnie.

Pewien niepokój budzi we mnie jednak nadmiernie - moim zdaniem - rozwinięty i uszczegółowiony Rozdział VI. Liczba wymienionych w nim praw i ich zakres może być nadużywany. Nie jestem - co chyba oczywiste - przeciwnikiem praw człowieka czy obywatela jako takich, obawiam się jednak, że mogą one być wykorzystywane do uderzania w nasze tradycje, kulturę i wierzenia. Mogą też służyć podważaniu porządku i ustroju państwa.

Nie będę jednak na tym etapie składał poprawek. Konstytucję trzeba przyjąć jak najszybciej - a jej ewentualne zmiany zostawmy na moment, gdy pojawią się już faktyczne, a nie tymczasowe władze.


/-/ Nasrallah Singh
Przewodniczący Partii Wiary
Redaktor Naczelny Avas e Cuqrië

podpis4.png?w=800

Offline

#9 2015-09-14 14:10:25

Alexis Prokopis
Użytkownik
Dołączył: 2015-09-14
Liczba postów: 43
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

W imieniu Mniejszości Surmijskiej składam wniosek o dopisanie do Konstytucji Wspólnoty Surmijskiej. Mieszkamy głównie w Sarze i okolicznych wsiach, razem jest nas może 300 tyś. osób, ale chcemy budować ten kraj jako pełnoprawna wspólnota Kukrii

Mam nadzieję, że pozostałe Wspólnoty będą solidarne ze sprawą surmijską i poprą nasz wniosek o uwzględnienie naszej wspólnoty w Konstytucji


ΑΛΕΞΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ
Mniejszość Surmijska
Niezależny kandydat do Zgromadzenia Ludowego z listy Partii Wiary

podpis4.png?w=800

Offline

#10 2015-09-14 14:27:23

Imelda Laurel
Użytkownik
Dołączył: 2015-09-13
Liczba postów: 104
Windows 8.1Chrome 36.0.1985.97

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Popieram pana Prokopisa i sama proszę o to, aby zamiast Wspólnoty Harabskiej-Serapelskiej była Wspólnota Harabów i Serapelów. Chociaż różni nas religia to jesteśmy jednym ludem.


(-) babcia Imelda

Offline

#11 2015-09-14 14:35:42

Ali Nišar
Administrator
Skąd: Kemankeš
Dołączył: 2015-09-08
Liczba postów: 155
WWW
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Popieram dodanie Wspólnoty Surmijskiej oraz zmianę nazwy Wspólnoty Harabskiej-Serapelskiej na Wspólnotę Harabów i Serapelów.


على نشار

Offline

#12 2015-09-14 23:00:46

Mehmet Saraj
Użytkownik
Skąd: Pëjceva, Tapa Cuqrië
Dołączył: 2015-09-09
Liczba postów: 74
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Również przychylam się do wniosku i prezentuję poprawiony projekt:

U S T A W A   K O N S T Y T U C Y J N A
R E P U B L I K I   K U K R I I

MY, wieloetniczny naród KUKRYJSKI, uwolniwszy się spod jarzma kolonializmu, pragnąc: ustanowić sprawiedliwość, zabezpieczyć pokój w kraju, zapewnić bezpieczeństwo oraz wspólną obronę, podnieść dobrobyt oraz utrzymać dla nas samych i naszego potomstwa dobrodziejstwa wolności, wprowadzamy i ustanawiamy dla naszej Ojczyzny niniejszą USTAWĘ KONSTYTUCYJNĄ.


Rozdział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

Art. 1.
Kukria jest republiką parlamentarną. Suwerenność narodowa pochodzi od ludu i do niego należy.

Art. 2.
1. Republika Kukrii jest demokratycznym państwem prawa.
2. Godność człowieka, jego prawa i wolności, swobodny rozwój osobowości, porządek konstytucyjny, równość wobec prawa, sprawiedliwość społeczna, ochrona socjalna i pluralizm są podstawowymi założeniami ustroju państwa, a obowiązkiem państwa jest ich poszanowanie i ochrona.

Art. 3.
1. Naczelną zasadą ustrojową jest podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
2. Naród sprawuje władzę za pośrednictwem organów przedstawicielskich oraz w drodze referendum.
3. Organy przedstawicielskie wybierane są w głosowaniu wolnym, powszechnym, równym, bezpośrednim i tajnym.
4. Działalność państwowa wykonywana jest wyłącznie przez organy państwowe prawnie uznane.

Art. 4.
Republika Kukrii uznaje i gwarantuje przestrzeganie podstawowych praw i wolności człowieka, mniejszości narodowych, przyjętych w dokumentach międzynarodowych.

Art. 5.
1. Władza ustawodawcza należy do Zgromadzenia Ludowego Republiki Kukrii.
2. Głową państwa jest Prezydent Republiki Kukrii wybrany przez Zgromadzenie Ludowe.
3. Prawa i obowiązki Prezydenta określa niniejsza Ustawa.
4. Najwyższym organem władzy wykonawczej jest Rząd Republiki Kukrii.
5. Prawa i obowiązki Rządu Republiki Kukrii określa niniejsza Ustawa.
6. Władzę sądowniczą sprawują niezawisłe sądy działające wyłącznie na podstawie przepisów prawa.

Art. 6.
1. Pluralizm polityczny stanowi podstawową zasadę demokracji w Republice Kukrii.
2. Partie polityczne i inne organizacje powstają i prowadzą swoją działalność zgodnie z przepisami prawa. Są one całkowicie niezależne od państwa.

Art. 7.
1. Republika Kukrii jest państwem świeckim.
2. Państwo szanuje wolność wyznawania religii i stwarza warunki do jej urzeczywistnienia.

Art. 8.
1. Ustawodawstwo Republiki Kukrii uwzględnia, uznaje oraz szanuje zasady i powszechnie uznane normy prawa międzynarodowego.
2. Wszystkie organy władzy państwowej, partie polityczne, i inne organizacje, urzędnicy, jak również inne osoby fizyczne i prawne obowiązane są do dokładnego i jednolitego stosowania przepisów prawa.
3. Wszyscy obywatele są równi wobec prawa.

Art. 9.
1. Republika Kukrii w stosunkach z zagranicą broni niezależności i interesów narodowych, prowadzi politykę współpracy i dobrego sąsiedztwa, pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.
2. Republika Kukrii troszczy się o uznanie i poszanowanie praw narodowych i demokratycznych kukryjskiej ludności żyjącej poza granicami państwowymi Republiki.

Art. 10.
1. Gospodarka kraju opiera się na różnorakich formach własności, swobodnej działalności wszystkich podmiotów gospodarczych i na regulacyjnej roli państwa.
2. Działalność gospodarcza osób prawnych i fizycznych nie może być sprzeczna z interesem społecznym i nie może naruszać bezpieczeństwa, wolności i godności człowieka.
3. Osoby fizyczne oraz osoby prawne są obowiązane do uczestniczenia w ponoszeniu wydatków państwa proporcjonalnie do swoich dochodów.
4. Podatki i opłaty mogą być ustanowione jedynie w drodze ustawy.

Art. 11.
1. Republika Kukrii jest państwem federalnym składającym się ze wspólnot.
2. Republika Kukrii składa się z pięciu wspólnot:
a) Wspólnoty Kukriów,
b) Wspólnoty Pahasztunów,
c) Wspólnoty Albijczyków,
d) Wspólnoty Harabów i Serapelów,
e) Wspólnoty Surmijczyków.
2. Podstawą organizacji oraz działania samorządu terytorialnego są zasady samorządności, niezależności, autonomii lokalnej oraz decentralizacji.
3. W swojej działalności organy samorządu terytorialnego opierają się na uregulowaniach konstytucyjnych, ustawach oraz aktach ich dotyczących w celu wprowadzenia ich w życie.
4. Zasady organizacji i działania samorządu terytorialnego nie mogą naruszać charakteru wieloetnicznego, narodowego państwa kukryjskiego.
5. Kompetencje organów samorządu terytorialnego określa ustawa.


Rozdział II
ZGROMADZENIE LUDOWE

Art. 12.
1. Zgromadzenie Ludowe jest najwyższym organem władzy państwowej i jedynym organem ustawodawczym.
2. Zgromadzenie Ludowe realizuje suwerenność w imieniu narodu i państwa w zakresie i formach przewidzianych w niniejszej Ustawie.

Art. 13.
Do podstawowych kompetencji Zgromadzenia Ludowego należy:
a) Określanie głównych kierunków polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Uchwalanie i zmienianie Ustawy Konstytucyjnej oraz ustaw, ostateczne rozstrzyganie o zgodności przepisów prawa z Ustawą Konstytucyjną oraz dokonywanie ich wykładni,
c) Zatwierdzanie projektów programów gospodarczych i społecznych rozwoju kraju, wskaźników syntetycznych oraz budżetu państwa,
d) Ogłaszanie częściowej lub całkowitej mobilizacji w sytuacji nadzwyczajnej, jak również wprowadzenie stanu wojennego w razie zbrojnej napaści na Republikę Kukrii lub gdy wymaga tego konieczność wypełnienia obowiązków, wynikających z umów międzynarodowych,
e) Ratyfikowanie i wypowiadanie: umów o charakterze politycznym; umów lub porozumień o charakterze wojskowym; umów lub porozumień dotyczących granic Republiki Kukrii; umów lub porozumień dotyczących podstawowych praw i obowiązków obywateli; umów dotyczących obowiązków finansowych wobec państwa i umów lub porozumień, których skutkiem jest dokonywanie zmian w przepisach prawa; innych umów lub porozumień, których przyjęcie lub wypowiedzenie zastrzeżone jest do kompetencji Zgromadzenia Ludowego,
f) Ustanawianie amnestii,
g) Zarządzanie referendów narodowych,
h) Wybór i odwoływanie Prezydenta Republiki Kukrii,
i) Kontrolowanie działalności Rządu Republiki Kukrii i Prokuratury Generalnej,
j) Określanie podziału administracyjno-terytorialnego kraju,
k) Decydowanie o utworzeniu lub znoszeniu resortów i innych analogicznych organów.

Art. 14.
1. Liczbę deputowanych do Zgromadzenia Ludowego oraz system wyborczy określa ustawa.
2. Wszystkie mniejszości etniczne uznane prawnie posiadają gwarantowany mandat w Zgromadzeniu Ludowym. Warunki i tryb przyznawania mandatu określa ustawa.
3. Kadencja Zgromadzenia Ludowego trwa dziewięćdziesiąt dni.
4. Pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Ludowego zwoływane jest nie później niż w dwa miesiące od dnia wyborów.
5. Wybory do Zgromadzenia Ludowego odbywają się nie później niż w trzy miesiące od dnia upływu pełnomocnictw.
6. W przypadku wojny lub sytuacji nadzwyczajnej Zgromadzenie Ludowe może przedłużyć swoją kadencję do czasu ich zakończenia.
7. Działalność Zgromadzenia Ludowego ulega zakończeniu w dniu pierwszego posiedzenia nowego Zgromadzenia.

Art. 15.
Deputowany do Zgromadzenia Ludowego ma obowiązek uczciwie służyć narodowi i ojczyźnie. Prawa i obowiązki deputowanego określa ustawa.

Art. 16.
1. Deputowanemu do Zgromadzenia Ludowego przysługuje immunitet.
2. Deputowanemu nie można utrudniać wykonywania obowiązków, jak i uzyskiwania informacji nie stanowiących tajemnicy państwowej.
3. Deputowany nie może być kontrolowany, zatrzymany, aresztowany ani nie może być prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne bez zgody Zgromadzenia Ludowego. Deputowany może być zatrzymany bez zgody Zgromadzenia Ludowego jedynie w razie oczywistego popełniania ciężkiego przestępstwa.
4. Deputowany nie ponosi odpowiedzialności prawnej za działalność i poglądy wyrażane w trakcie sprawowania mandatu ani za sposób głosowania.

Art. 17.
1. Inicjatywa ustawodawcza przysługuje Prezydentowi Republiki Kukrii, Rządowi Republiki Kukrii, każdemu deputowanemu, jak również grupie co najmniej 3 obywateli uprawnionych do głosowania.
2. Ustawy oraz inne akty Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem konstytucyjnych, uważa się za uchwalone, gdy za ich przyjęciem głosowała większość obecnych deputowanych.
3. Ustawy są ogłaszane nie później niż piętnastego dnia od ich uchwalenia i wchodzą w życie z chwilą ich opublikowania w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, z wyjątkiem ustaw specjalnych oraz przypadków, gdy same stanowią inaczej.


Rozdział III
PREZYDENT REPUBLIKI KUKRII

Art. 18.
Prezydent Republiki Kukrii jest głową państwa i reprezentuje jedność całego narodu.

Art. 19.
1. Prezydent Republiki Kukrii wybierany jest na sto osiemdziesiąt dni przez Zgromadzenie Ludowe, bez debaty, w głosowaniu tajnym, większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych. W przypadku, gdy w pierwszym głosowaniu nie uzyska się wymaganej większości, następuje drugie głosowanie, w którym Prezydenta wybiera się bezwzględną większością głosów wszystkich deputowanych.
2. Kandydata na Prezydenta Republiki Kukrii proponują deputowani. Jeden deputowany może brać udział tylko w jednej grupie proponującej kandydata na Prezydenta.
3. Jeśli na urząd Prezydenta Republiki Kukrii kandydują więcej niż dwie osoby, w drugim głosowaniu uczestniczą dwaj kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali najwięcej głosów. Za wybranego uważa się kandydata, który zdobywa bezwzględną większość głosów wszystkich deputowanych.

Art. 20.
1. Prezydentem Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, który posiada bierne prawo wyborcze do Zgromadzenia Ludowego.
2. Prezydent Republiki Kukrii, po wyborze przez Zgromadzenie Ludowe, składa przed nim przysięgę.
3. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii przeprowadza się nie później niż na czternaście dni przed wygaśnięciem mandatu ustępującego Prezydenta.
4. Prezydent Republiki Kukrii, wybrany z grona deputowanych, zrzeka się mandatu deputowanego.
5. Urzędu Prezydenta Republiki Kukrii nie można łączyć z pełnieniem żadnych innych funkcji państwowych, z wyjątkiem przewidzianych w niniejszej Ustawie, ani z funkcją przewodniczącego partii.

Art. 21.
Prezydent Republiki Kukrii może zostać pozbawiony urzędu przed upływem kadencji jedynie w przypadku:
a) popełnienia przestępstwa zdrady Ojczyzny lub naruszenia niniejszej Ustawy;
b) niemożności wykonywania obowiązków ze względu na stan zdrowia;
c) podania się z własnej woli do dymisji.

Art. 22.
Do podstawowych kompetencji Prezydenta Republiki Kukrii należy:
a) Zapewnienie przestrzegania niniejszej Ustawy, innych ustaw oraz praw i wolności obywatelskich,
b) Zwoływanie pierwszej sesji Zgromadzenia Ludowego nowej kadencji,
c) Ustalanie daty wyborów do Zgromadzenia Ludowego i organów samorządu terytorialnego,
d) Ogłaszanie ustaw oraz wyników referendów, zarządzonych przez Zgromadzenie Ludowe,
e) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o zarządzenie referendów ludowych,
f) Zwracanie się do Zgromadzenia Ludowego o ponowne rozpatrzenie ustawy wraz z uzasadnieniem, w terminie piętnastu dni od przyjęcia ustawy przez Zgromadzenie Ludowe,
g) Kierowanie Rządem Republiki Kukrii,
h) Powoływanie, zwalnianie oraz odwoływanie sekretarzy oraz innych członków rządu,
i) Powoływanie bądź odwoływanie przewodniczących innych urzędów centralnych,
j) Zawieranie traktatów i umów międzynarodowych, ratyfikowanie i wypowiadanie umów, których nie rozpatruje Zgromadzenie Ludowe,
k) Powoływanie i odwoływanie przedstawicieli dyplomatycznych,
l) Przyjmowanie listów uwierzytelniających i odwołujących przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych,
m) Nadawanie lub pozbawianie obywatelstwa kukryjskiego,
n) Stosowanie prawa łaski,
o) Nadawanie odznaczeń oraz tytułów honorowych,
p) Przyznawanie azylu politycznego,
r) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, częściowej lub powszechnej mobilizacji oraz stanu wyjątkowego. W takich przypadkach zarządzenie przedstawia się do zatwierdzenia Zgromadzeniu Ludowemu w ciągu pięciu dni,
s) Zarządzanie, jeżeli nie ma możliwości zebrania się Zgromadzenia Ludowego, stanu wojennego w wypadku zbrojnej napaści na Republikę Kukrii,
t) Porozumiewanie się ze Zgromadzeniem Ludowym poprzez orędzia odczytywane na posiedzeniach plenarnych,
u) Wydawanie zarządzeń o charakterze indywidualnym oraz decyzji; w przypadkach nie cierpiących zwłoki również wydawanie dekretów o charakterze normatywnym, które niezwłocznie przedstawia Zgromadzeniu Ludowemu do zatwierdzenia.

Art. 23.
1. W przypadku opróżnienia urzędu Prezydenta Republiki Kukrii, kompetencje głowy państwa obejmuje tymczasowo Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego, z wyjątkiem kompetencji, o których mowa w art. 21. ust. g., h., u. niniejszej Ustawy.
2. Wybór Prezydenta Republiki Kukrii następuje nie później niż w ciągu czternastu dni od dnia, w którym nastąpiło opróżnienie urzędu.

Art. 24.
1. Prezydent Republiki Kukrii nie ponosi odpowiedzialności za działalność w czasie sprawowania urzędu, z wyjątkiem przypadków zdrady ojczyzny lub naruszenia przepisów niniejszej Ustawy.
2. W takich przypadkach sprawa odpowiedzialności może być rozpatrzona przez Zgromadzenie Ludowe. Odpowiednią decyzję podejmuje się w głosowaniu tajnym większością dwóch trzecich głosów wszystkich deputowanych.

Art. 25.
1. Prezydent Republiki Kukrii jest Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych oraz Przewodniczącym Rady Obrony.
2. Rada Obrony powoływana jest do kierowania, organizacji i mobilizacji wszystkich sił i środków w celu obrony Ojczyzny.
3. Skład Rady Obrony ustala Zgromadzenie Ludowe na wniosek Przewodniczącego Rady Obrony.

Art. 26.
Prezydent Republiki Kukrii może tworzyć przy swoim urzędzie ciała doradcze o charakterze pomocniczym.


Rozdział IV
RZĄD

Art. 27.
1. Rząd Republiki Kukrii jest najwyższym organem wykonawczym i zarządzającym.
2. Przed objęciem funkcji sekretarze składają przysięgę przed Prezydentem Republiki.

Art. 28.
1. W skład Rządu Republiki Kukrii wchodzą: Prezydent Republiki Kukrii, sekretarze oraz inne osoby określone w ustawie.
2. Członkiem Rządu Republiki Kukrii może zostać każdy obywatel kukryjski, mający stałe miejsce zamieszkania w Republice Kukrii i posiadający prawo wyborcze.
3. Członek Rządu Republiki Kukrii nie może pełnić żadnych funkcji państwowych i zawodowych, z wyjątkiem mandatu deputowanego, ani uczestniczyć w zarządach i organach organizacji gospodarczych i handlowych.
4. Urząd członka Rządu Republiki Kukrii ulega opróżnieniu również gdy zostanie zwolniony przez Prezydenta Republiki Kukrii albo złoży dymisję.
5. Rząd Republiki Kukrii jest organem kolegialnym. Uchwały podejmowane są bezwzględną większością głosów.
6. Sekretarze odpowiadają solidarnie za działalność Rządu Republiki Kukrii oraz indywidualnie za działalność swoich resortów.
7. Skład, kompetencje i organizację Rządu Republiki Kukrii określa ustawa.

Art. 29.
Rząd Republiki Kukrii posiada następujące kompetencje:
a) Kierowanie oraz realizowanie działalności w zakresie polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa,
b) Sprawowanie ogólnego kierownictwa administracją państwową,
c) Wydawanie decyzji, rozporządzeń, zarządzeń na podstawie Ustawy Konstytucyjnej i innych ustaw oraz ich wykonywanie; akty te podpisuje Prezydent Republiki Kukrii i, o ile mają charakter normatywny, są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej,
d) Kierowanie i kontrolowanie działalności resortów oraz innych centralnych organów administracji państwowej,
e) Koordynowanie i nadzorowanie działalności organów administracji lokalnej dla zapewnienia jednolitego przestrzegania ustaw oraz aktów wydawanych przez rząd,
f) Kierowanie wykonywaniem zadań związanych z obronnością kraju zgodnie z decyzjami Rady Obrony,
g) Podejmowanie środków bezpieczeństwa, ochrony i umocnienia porządku prawnego, jak też praw obywateli,
h) Zawieranie oraz wypowiadanie umów międzynarodowych nie podlegających ratyfikacji,
i) Dokonywanie podziału lub łączenia jednostek administracyjno-terytorialnych,
j) Podejmowanie środków w celu ochrony środowiska, zapewnienia odpowiednich warunków pracy oraz ochrony i rozwoju zdrowia obywateli.

Art. 30.
Rząd Republiki Kukrii uchyla sprzeczne z prawem akty sekretarzy i innych centralnych organów administracji państwowej.

Art. 31.
1. Sekretarze oraz inne osoby piastujące równorzędne urzędy kierują resortami i urzędami centralnymi w swych zakresach działalności.
2. Sekretarze odpowiadają za działalność swoich resortów.
3. Sekretarze, w sprawach należących do ich kompetencji, wydają rozporządzenia, zarządzenia i decyzje na podstawie i w celu wykonania ustaw, rozporządzeń i zarządzeń Rządu Republiki Kukrii. Akty sekretarzy o charakterze normatywnym są publikowane w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Art. 32.
Członkowie Rządu Republiki Kukrii ponoszą odpowiedzialność karną za naruszenie niniejszej Ustawy oraz innych ustaw w związku ze sprawowaniem swoich funkcji. Wszczęcie postępowania karnego następuje po wyrażeniu zgody przez Zgromadzenie Ludowe.


Rozdział V
ORGANIZACJA WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

Art. 33.
Władza sądownicza jest oddzielona i niezależna od innych władz. Sprawowana jest jedynie przez organy wymienione w niniejszej Ustawie.

Art. 34.
Sąd jest wyłączną władzą powołaną do rozwiązywania spraw i sporów związanych z wdrażaniem w życie niniejszej Ustawy i innych ustaw przez wydawanie orzeczeń karnych, określanie odpowiedzialności cywilnej, ustalanie praw i obowiązków stron, jak również przez zarządzanie czynności dla ich ochrony i potwierdzenia wyżej wymienionych praw po uczciwym, równym i zgodnym z prawem procesie.

Art. 35.
1. Sprawiedliwość jest wymierzana w imieniu narodu.
2. Instancje oraz sposób, w jaki naród uczestniczy w wymierzaniu sprawiedliwości określa ustawa.

Art. 36.
Wymiar sprawiedliwości przestrzega zasad praworządności i równości osób wobec prawa na bazie poszanowania prawa.

Art. 37.
1. System sądów składa się z Sądu Najwyższego oraz sądów wojskowych.
2. Zakazane jest powoływanie sądów nadzwyczajnych.
3. Organizację oraz kompetencje sądów reguluje ustawa.

Art. 38.
1. Sędziowie powoływani są przez Zgromadzenie Ludowe na dożywotnią kadencję.
2. W sprawowaniu swoich obowiązków sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Ustawie Konstytucyjnej oraz innym ustawom.
3. Jeśli podczas rozpatrywania sprawy sąd dojdzie do wniosku, że akt normatywny nie jest zgodny z Ustawą Konstytucyjną i ustawami, zawiesza postępowanie i kieruje sprawę do Sądu Konstytucyjnego.

Art. 39.
1. Wyroki sądowe muszą być uzasadnione. Mogą być one anulowane, unieważnione lub zmienione jedynie orzeczeniem sądu wyższej instancji, na warunkach przewidzianych w ustawie.
2. Wszystkie organy państwowe oraz inne władze publiczne są zobowiązane do zapewnienia wykonania orzeczeń i aktów sądowych.

Art. 40.
1. Sędziowie posiadają immunitet i nie mogą być pozbawieni urzędu w trakcie pełnienia swoich funkcji.
2. Uchylenie immunitetu lub pozbawienie urzędu może być dokonane tylko przez właściwy organ, w sytuacjach i zgodnie z procedurą określoną w ustawie. Żadna ustawa nie może ograniczać gwarancji dla sędziów przewidzianych w niniejszej Ustawie Konstytucyjnej oraz w normach międzynarodowych.

Art. 41.
Sędziowie są zobowiązani do nieuczestniczenia w rozpatrywaniu spraw, gdy istnieją powody prawne poddające w wątpliwość ich bezstronność, jak też do unikania wszelkiego zachowania, które wzbudza wątpliwości odnośnie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości lub podważa jego godność.

Art. 42.
1. Rozprawa prowadzona jest ustnie i jawnie. Ustawa może zabronić uczestniczenia w rozprawie sądowej publiczności lub środków masowego przekazu jedynie w szczególnych przypadkach, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa narodowego, porządku publicznego lub obrony interesów osób niepełnoletnich, stron i sprawiedliwości.
2. Postępowanie w organach wymiaru sprawiedliwości prowadzone jest w języku polskim. Oskarżony, strony, świadkowie oraz inni uczestnicy procesu sądowego, którzy nie znają lub nie rozumieją języka polskiego, mają prawo do porozumiewania się przy pomocy tłumacza.

Art. 43.
1. Prokuratura jest władzą, która prowadzi nadzór nad śledztwem i przedstawia oskarżenie w rozprawie sądowej.
2. Występując przed sądem prokuratura broni interesu publicznego, porządku prawnego, jak też praw i wolności obywateli.
3. Prokuratura jest zorganizowana i funkcjonuje wewnątrz władzy sądowniczej jako organ jednolity i scentralizowany.
4. W sprawowaniu swoich kompetencji prokuratorzy podlegają ustawom, zarządzeniom prokuratorów nadrzędnych oraz orzeczeniom odpowiednich władz sądowych.
5. Prokuratorom przysługuje immunitet.

Art. 44.
1. Sąd Konstytucyjny jest najwyższą władzą, która chroni i gwarantuje przestrzeganie Ustawy Konstytucyjnej i ustawodawstwa oraz dokonuje ostatecznej wykładni Ustawy.
2. W swojej działalności Sąd Konstytucyjny jest niezawisły i podlega jedynie Ustawie Konstytucyjnej.

Art. 45.
1. Sędzia Sądu Konstytucyjnego wybierany jest przez Zgromadzenie Ludowe.
2. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie może być deputowanym, członkiem Rządu Republiki Kukrii, sędzią, śledczym lub prokuratorem, członkiem partii lub innej organizacji politycznej lub związku zawodowego, jak też nie może prowadzić innej działalności publicznej lub prywatnej, w której może zostać naruszona jego bezstronność lub niezawisłość.
3. Sędzia Sądu Konstytucyjnego nie ponosi odpowiedzialności za podjęte orzeczenia i wyrażane opinie w trakcie pełnienia swoich funkcji. Nie może być wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne, nie może być zatrzymany, aresztowany lub skazany bez zgody sądu.

Art. 46.
1. Urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje, gdy:
a) Z uzasadnionych przyczyn nie może pełnić swoich obowiązków przez okres dłuższy niż sześć miesięcy,
b) Poda się do dymisji,
c) Zostanie powołany na inne stanowisko, które nie może być łączone z jego urzędem,
d) Upływa termin, na który został wybrany. Sędzia pełni swoje funkcje również po upływie tego terminu jedynie w przypadku, gdy rozpoczęta rozprawa nie może zostać zakończona w tym terminie.
2. Jeśli, z powodów wyżej wymienionych, urząd sędziego Sądu Konstytucyjnego ustaje przed upływem mandatu, na który został wybrany, Zgromadzenie Ludowe wybiera nowego sędziego, który pozostaje na stanowisku do dnia, w którym upłynąłby mandat poprzedniego sędziego.

Art. 47.
1. Sąd Konstytucyjny posiada następujące kompetencje:
a) Dokonuje wykładni Ustawy Konstytucyjnej,
b) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną ustaw i aktów posiadających moc ustaw,
c) Orzeka o niezgodności z Ustawą Konstytucyjną oraz ustawami aktów i uregulowań wykonawczych,
d) Decyduje o zgodności z Ustawą Konstytucyjną umów międzynarodowych zawieranych w imieniu Republiki Kukrii przed ich ratyfikowaniem, jak też o zgodności ustaw z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego, jak też umów, w których Republika Kukrii jest stroną,
e) Rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy władzą wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą, a także pomiędzy władzami lokalnymi a władzą centralną,
f) Decyduje w sprawach dotyczących konstytucyjności partii i innych organizacji politycznych i społecznych i może zakazać ich działalności,
g) Rozstrzyga kwestie dotyczące zgodności z prawem wyborów Prezydenta Republiki, deputowanych do Zgromadzenia, jak też kwestie referendum narodowego, ogłaszając ich ostateczne rezultaty,
h) Rozpatruje oskarżenie karne wniesione przeciwko Prezydentowi Republiki Kukrii,
i) Ostatecznie rozstrzyga skargi osób złożone w procedurze kontroli konstytucyjnej w sprawie naruszenia ich podstawowych praw przez akty sprzeczne z prawem,
j) Decyduje o zawieszeniu stosowania ustawy, gdy uzna, że nie jest ona zgodna z Ustawą Konstytucyjną oraz o zawieszeniu lub unieważnieniu aktów i innych ustaw, gdy uzna, że nie są one zgodne z Ustawą Konstytucyjną lub prawem, jak też podejmuje kroki, które uważa za odpowiednie dla rozpatrywanej sprawy.
2. Gdy Sąd dostrzega pogwałcenie jakiegokolwiek prawa chronionego Ustawą Konstytucyjną, decyduje o jego uznaniu i przestrzeganiu, i gdy zachodzi potrzeba, o naprawieniu skutków, jak też o należytym zadośćuczynieniu wyrządzonej szkody.
3. Sąd Konstytucyjny może też zażądać od każdego organu państwowego, każdej organizacji społecznej albo osoby prawnej odwołania, unieważnienia albo zmiany indywidualnej decyzji, która spowodowała naruszenie praw konstytucyjnych jednostki.

Art. 48.
1. Sąd Konstytucyjny może wszcząć kontrolę konstytucyjną na podstawie wniosku lub z własnej inicjatywy.
2. Prawo do wystąpienia z wnioskiem mają Prezydent Republiki Kukrii, frakcja parlamentarna, deputowani, Rząd Republiki Kukrii, sądy, lokalne organy władzy, jak też każda osoba, której prawa i wolności konstytucyjne zostały naruszone.

Art. 49.
1. Orzeczenia Sądu są ostateczne i niepodważalne. Muszą być one uzasadniane. W przypadku wątpliwości lub rozbieżności w rozumieniu orzeczenia Sąd może ustalić jego wykładnię z urzędu lub na wniosek zainteresowanych osób w ciągu trzydziestu dni od daty wniesienia wniosku.
2. Ustawy, akty posiadające moc ustawy, akty i uregulowania wykonawcze, które zostaną uznane za niezgodne z Ustawą Konstytucyjną, jak też z prawem, z ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego lub umowami, których Republika Kukrii jest stroną, tracą moc prawną następnego dnia po ogłoszeniu orzeczenia w Dzienniku Ustaw Republiki Kukrii. W innych przypadkach orzeczenie Sądu Konstytucyjnego nabiera mocy prawnej w terminie przewidzianym ustawą.
3. Jeżeli uchylenie, unieważnienie lub zmiana ustawy lub innego aktu powoduje konieczność dostosowania systemu prawa do nowej sytuacji prawnej, Sąd Konstytucyjny powiadamia Zgromadzenie Ludowe lub inne kompetentne organy w celu podjęcia przez nie kroków przewidzianych Ustawą Konstytucyjną.
4. Akty Sądu Konstytucyjnego orzekają o konstytucyjności i legalności w sprawach, które on rozstrzyga.
5. Organizacja i działalność Sądu Konstytucyjnego, procedury rozstrzygania spraw, jak też inne istotne sprawy dotyczące wykonywania zadań, są normowane ustawą.


Rozdział VI
PODSTAWOWE PRAWA I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA

Art. 50. – Prawo do życia
1. Prawo do życia każdej osoby ludzkiej podlega ochronie prawnej.
2. Nikt nie może zostać pozbawiony życia, z wyjątkiem skazania prawomocnym wyrokiem sądowym za szczególnie ciężkie przestępstwo, gdy ustawa przewiduje orzeczenie kary śmierci.
3. Kara śmierci nie może być stosowana w stosunku do osób, które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły 18 roku życia ani w stosunku do kobiet.

Art. 51. – Wolność wyrażania poglądów
1. Wolność wyrażania opinii nie może być naruszana.
2. Jakakolwiek cenzura prewencyjna jest zabroniona.
3. Niedopuszczalne jest wydanie jakiegokolwiek aktu normatywnego, ograniczającego wolność słowa, druku lub innej formy masowego przekazu, z wyjątkiem przypadków, gdy wymaga tego ochrona interesu dzieci lub życia ludzi.
4. Każdemu przysługuje prawo swobodnego wyrażania swoich poglądów za pośrednictwem słów, pisma albo jakichkolwiek innych form wyrazu.
5. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do informacji.
6. Wskazane wyżej prawa i wolności nie mogą zostać ograniczone, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, które stanowią konieczne w demokratycznym społeczeństwie środki dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa, integralności terytorialnej, bezpieczeństwa i porządku publicznego albo zapobiegania przestępczości, ochrony zdrowia i dobrych obyczajów, dobrego imienia i praw innych, ochrony informacji udzielonych poufnie lub też utrzymania bezstronności i autorytetu władzy sądowniczej.

Art. 52. – Zakaz stosowania tortur
Nikt nie może zostać poddany torturom ani też poniżającemu nieludzkiemu traktowaniu bądź karaniu.

Art. 53. – Zakaz pracy przymusowej
Nikt nie może zostać zmuszony do świadczenia pracy przymusowej, z wyjątkiem skazania wyrokiem sądowym lub podczas pełnienia służby wojskowej bądź w innej sytuacji nadzwyczajnej albo w przypadku katastrofy żywiołowej, zagrażającej życiu lub zdrowiu ludzkiemu.

Art. 54. – Wolność jednostki i bezpieczeństwo osobiste
1. Wolność i bezpieczeństwo osobiste są nienaruszalne.
2. Nikt nie może być zatrzymany bez wystarczających dowodów.
3. Zatrzymanemu przysługuje prawo otrzymania niezwłocznego objaśnienia powodów zatrzymania oraz, bez zbędnej zwłoki, doprowadzenia przed sędziego.
4. Nikt nie może zostać zatrzymany na czas dłuższy niż 48 godzin.
5. Każdy zatrzymany lub aresztowany zostanie pouczony o prawie do odmowy składania wyjaśnień oraz do niezwłocznego kontaktu z obrońcą.
6. Aresztowanemu przysługuje prawo odwołania do sądu od postanowienia o aresztowaniu.

Art. 55. – Nie ma kary bez ustawy
1. Nikt nie może zostać postawiony w stan oskarżenia lub zostać uznany winnym popełnienia czynu, który nie stanowił przestępstwa według ustawy obowiązującej w chwili jego popełnienia.
2. Za popełnione przestępstwo nie może zostać orzeczona kara surowsza niż przewidziana w ustawie obowiązującej w chwili jego popełnienia.
3. Przepisom karnym można nadawać moc wsteczną, jeśli działają one na korzyść oskarżonego.

Art. 56. – Domniemanie niewinności
Każdego uznaje się za niewinnego do momentu udowodnienia winy i skazania prawomocnym wyrokiem sądowym.

Art. 57. – Gwarancje w postępowaniu karnym
W postępowaniu karnym nikogo nie można pozbawić prawa do:
a) Natychmiastowego i szczegółowego poinformowania o co jest oskarżany,
b) Wszelkich ułatwień oraz wystarczającego czasu potrzebnego do przygotowania obrony,
c) Bezpłatnej pomocy tłumacza w przypadkach, gdy oskarżony nie jest w stanie porozumiewać się lub zrozumieć języka polskiego,
d) Samodzielnego prowadzenia swojej obrony lub posiadania obrońcy z wyboru oraz do nieskrępowanej i poufnej rozmowy z obrońcą, jak również do uzyskania pomocy prawnej, o ile oskarżony nie posiada wystarczających na ten cel środków,
e) Zadawania pytań, a także wzywania świadków, biegłych oraz innych osób, mogących przyczynić się do rozstrzygnięcia postępowania poprzez przedstawianie dowodów w sprawie.

Art. 58. – Zakaz wymuszania przyznania się do winy
Nikt nie może zostać zmuszonym do świadczenia przeciwko sobie albo do przyznania się do winy.

Art. 59. – Nieważność bezprawnie uzyskanych dowodów
Nikt nie może zostać uznany winnym na podstawie dowodów zebranych w sposób niezgodny z prawem.

Art. 60. – Prawo do wypowiedzenia się przed sądem
Nikomu nie wolno odmówić prawa do wypowiedzenia się przed sądem przed wydaniem wyroku.

Art. 61. – Zakaz powtórnego skazania za to samo przestępstwo
Nikt nie może być sądzony lub skazany więcej niż jeden raz za popełnienie tego samego przestępstwa, z wyjątkiem przypadku, gdy sąd wyższej instancji skieruje sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Art. 62. – Prawo do wnoszenia odwołania
Każdemu przysługuje prawo do odwołania się od orzeczenia sądowego do sądu wyższej instancji określonego przez prawo.

Art. 63. – Prawo do rehabilitacji i odszkodowania
1. Każdy niesłusznie skazany wyrokiem sądowym lub bezprawnym aktem administracyjnym ma prawo do rehabilitacji oraz odszkodowania na zasadach przewidzianych w ustawie.
2. Każdemu, kto poniósł szkodę w wyniku postępowania innej osoby, przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania stosownie do ustawy.
3. Żaden więzień nie może być poddawany nieludzkiemu traktowaniu lub zostać pozbawiony prawa do moralnej rehabilitacji.

Art. 64. – Zakaz naruszania życia prywatnego oraz godności człowieka
1. Życie prywatne oraz godnośc człowieka nie mogą być naruszane.
2. Dane, zawierające informacje dotyczące prywatnego życia człowieka, mogą być gromadzone wyłącznie za jego zgodą bądź w przypadku gdy jest to niezbędne do prowadzenia dochodzenia o popełnienie przestępstwa lub za zgodą właściwego organu państwowego, wykonującego na podstawie ustawy zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa państwowego.
3. Ustawa określa zasady gromadzenia, przechowywania, wykorzystywania danych osobowych oraz zasady nadzoru i ochrony poufności.
4. Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do informacji zgromadzonych na jego temat, z wyjątkiem przypadków, gdy udostępnienie takich danych naruszałoby interesy postępowania karnego lub bezpieczeństwa państwa.
5. Wykorzystanie danych osobowych w celach innych, niż zostały zgromadzone jest zabronione.

Art. 65. – Nienaruszalność mieszkania i osoby
1. Mieszkanie jest nienaruszalne.
2. Wstęp na teren domu bez zgody jego użytkownika jest dopuszczalny jedynie na podstawie decyzji organu sądowego w przypadkach przewidzianych ustawą lub w przypadkach konieczności uniknięcia bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia mieszkańców, ochrony własności albo też w przypadkach popełnienia lub dokonywania przestępstwa.
3. Nikt nie może zostać poddany rewizji osobistej, z wyjątkiem przypadku przekraczania lub opuszczania terytorium państwa albo w razie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego.

Art. 66. – Tajemnica korespondencji
Tajemnica korespondencji lub innych środków prywatnego komunikowania się nie może zostać ograniczona, chyba że na podstawie orzeczenia, gdy przemawiają za tym interesy postępowania karnego lub na podstawie decyzji właściwego organu państwowego, gdy jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa państwa.

Art. 67. – Wolność sumienia i wyznania
1. Wolność poglądów, sumienia oraz wyznania nie może podlegać naruszeniom.
2. Każdy ma prawo do swobodnej zmiany przekonań i wierzeń religijnych oraz ich wyrażania indywidualnie bądź wspólnie z innymi, w życiu publicznym lub prywatnym przez nabożeństwa, nauczanie i praktykowanie religii oraz zachowywanie zwyczajów religijnych.
3. Wolność wyrażania przekonań lub wierzeń religijnych nie może podlegać ograniczeniom, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie, jeśli są one konieczne dla ochrony w demokratycznym społeczeństwie bezpieczeństwa i porządku publicznego, zdrowia i dobrych obyczajów oraz praw innych.

Art. 68. – Czynne i bierne prawo wyborcze
1. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom. Powyższe prawa nie przysługują obywatelom pozbawionym zdolności do czynności prawnych lub praw publicznych.
2. Osobom tymczasowo aresztowanym lub odbywającym karę pozbawienia wolności przysługuje jedynie czynne prawo wyborcze.
3. Głosowanie jest osobiste, równe i tajne.

Art. 69. – Wolność zrzeszania się
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do zrzeszania się w organizacje, których cele nie są sprzeczne z przepisami prawa.
2. Ograniczenia prawa zrzeszania się dla służby publicznej określa ustawa.

Art. 70. – Wolność zgromadzeń
1. Nie podlega ograniczeniom prawo do pokojowych zgromadzeń, których uczestnicy nie mają broni.
2. Zgromadzenia na placach i drogach publicznych są organizowane po uzyskaniu zezwolenia właściwych organów, które mogą odmówić zgody jedynie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że zachodzi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Art. 71. – Wolność poruszania się
1. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru miejsca zamieszkania oraz do swobodnego poruszania się po terytorium kraju, z wyjątkiem przypadków, gdy ustawa przewiduje ograniczenia ze względu na ochronę zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyjazdu za granicę oraz powrotu do kraju.

Art. 72. – Równość wobec prawa
1. Wszyscy ludzie są równi wobec prawa.
2. Nikt nie może podlegać dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, przynależność etniczną, język, religię, położenie ekonomiczne i finansowe, wykształcenie i warunki materialne, przekonania polityczne, pochodzenie rodzinne oraz jakiekolwiek inne cechy osobiste.

Art. 73. – Prawo własności prywatnej oraz dziedziczenia
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do swej prywatnej własności, zarówno indywidualnej, jak wspólnej z innymi, ani też prawa do dziedziczenia.
2. Nabycie, wykonywanie oraz przenoszenie własności oraz prawo do dziedziczenia są określane w ustawie.
3. Wywłaszczenie dopuszczalne jest jedynie w przypadkach, gdy jest uzasadnione interesem publicznym oraz za pełnym odszkodowaniem.

Art. 74. – Prawo do pracy
1. Każdemu przysługuje prawo do zapewnienia sobie godnych warunków życia poprzez wykonywanie pracy zgodnej z prawem, na zasadzie dobrowolności wyboru.
2. Każdemu przysługuje prawo do swobodnego wyboru zawodu, miejsca pracy oraz doskonalenia swych kwalifikacji zawodowych.

Art. 75. – Wolności związkowe
Pracownikom przysługuje prawo swobodnego zrzeszania się w związki zawodowe dla ochrony swych interesów w sprawach dotyczących zatrudnienia oraz ubezpieczeń społecznych.

Art. 76. – Prawo do strajku
1. Prawo pracowników do strajku jako środka realizacji żądań o poprawę warunków pracy oraz polepszenia warunków płacowych lub innych korzyści z wykonywanej pracy nie może być ograniczane.
2. Przesłanki i zasady wykonywania prawa do strajku oraz gwarancje zapewnienia ciągłego wykonywania pracy służb niezbędnych dla społeczeństwa określa ustawa.

Art. 77. – Prawo do ubezpieczenia i pomocy społecznej
1. Każdemu, po osiągnięciu wieku emerytalnego lub w razie wystąpieniu trwałej niezdolności do pracy, przysługuje prawo do ubezpieczenia społecznego na zasadach określonych w ustawie.
2. Pracownikom, którzy wbrew swej woli oraz niezależnie od swych działań utracili pracę, przysługuje prawo do zasiłku na zasadach określonych w ustawie.

Art. 78. – Małżeństwo i rodzina
1. Każdy ma prawo do swobodnego wyboru partnera i założenia rodziny.
2. Państwo otacza szczególną ochroną małżeństwo, jako związek kobiety i mężczyzny, i rodzinę będącą owocem małżeństwa.
3. Sposób zawarcia małżeństwa określa ustawa.

Art. 79. – Prawo do nauki
1. Każdemu przysługuje prawo dostępu do ogólnego szkolnictwa.
2. Dostęp do szkół wyższych może być uzależniony jedynie od kryteriów fachowych.
3. Uczniowie i studenci mają również prawo do kształcenia się w szkolnictwie prywatnym.
4. Gwarantuje się autonomię uniwersytecką.

Art. 80. – Wolność pracy twórczej oraz własności intelektualnej
1. Każdemu przysługuje wolność wykonywania pracy twórczej w dziedzinie nauki, techniki, literatury i sztuki.
2. Prawa autorskie podlegają ochronie prawnej.

Art. 81. – Prawo petycji
Każdy, indywidualnie lub wspólnie z innymi, ma prawo zwracania się do odpowiednich organów państwowych z prośbami, skargami i wnioskami.

Art. 82. – Prawidłowe postępowanie karne
Wolność, własność lub inne prawa gwarantowane ustawą, mogą zostać naruszone tylko przy dokonaniu prawidłowego postępowania prawnego.

Art. 83. – Sądowa droga ochrony praw
Nikt nie może zostać pozbawiony dostępu do sądu dla ochrony praw przysługujących mu z mocy niniejszej ustawy konstytucyjnej.

Art. 84. – Gwarancja rzetelnego postępowania sądowego
1. Nikt nie może zostać pozbawiony prawa do rzetelnego, jawnego oraz szybkiego postępowania, przeprowadzonego przed odpowiednim, bezstronnym oraz niezawisłym sądem.
2. Obecność na rozprawie publiczności oraz środków masowego przekazu może zostać ograniczona, gdy przemawia za tym ochrona porządku publicznego lub względy moralne, bezpieczeństwo państwa, ochrona dóbr osobistych lub słuszny interes strony postępowania.

Art. 85. – Prawo do posiadania broni
1. Każdemu przysługuje prawo do posiadania i noszenia broni oraz amunicji.
2. Przepisy dotyczące nabywania, posiadania, przechowywania, zbywania i deponowania broni oraz amunicji określa ustawa.

Art. 86.
W drodze ustawy można czasowo ograniczyć wykonywanie niektórych szczególnych praw obywateli w przypadku wojny lub innej nadzwyczajnej konieczności państwowej, z wyjątkiem prawa do życia, wolności wyrażania poglądów, zakazu stosowania tortur, zasady nieistnienia kary bez ustawy, gwarancji w postępowaniu karnym, zakazu wymuszania przyznania się do winy, wolności sumienia i wyznania, równości wobec prawa, sądowej drogi ochrony praw oraz gwarancji rzetelnego postępowania sądowego.


Rozdział VII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Art. 87.
1. Projekt zmiany niniejszej Ustawy może być wnoszony przez Prezydenta Republiki Kukrii, Rząd Republiki Kukrii lub jedną czwartą wszystkich deputowanych.
2. Uchwalenia zmiany dokonuje Zgromadzenie Ludowe większością dwóch trzecich wszystkich deputowanych oraz naród w drodze referendum.

Art. 88.
Niniejsza Ustawa wchodzi w życie natychmiast.


(–) Mehmet Saraj

psc.png?h=25
Członek Socjalistycznej Partii Kukrii

Offline

#13 2015-09-16 13:53:30

Ali Nišar
Administrator
Skąd: Kemankeš
Dołączył: 2015-09-08
Liczba postów: 155
WWW
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Uważam, że nie powinniśmy dłużej zwlekać i zastanowić się nad formą przyjęcia konstytucji.

Osobiście proponuję jawne głosowanie w Kukryjskiej Radzie Narodowej, do której należą wszyscy obywatele Kukrii:
- Ali Nišar
- Mehmet Saray
- Nasrallah Singh
- Aisling Ó Malley
- Imelda Laurel
- Alexis Prokopis

Jeżeli nikt z wyżej wymienionych nie zgłosi sprzeciwu do końca następnego dnia, zarządzę otwarcie głosowania w piątek 18 września 2015 r. o godzinie 0:01, które potrwa do niedzieli 20 września 2015 r. godz. 23:59:59. Konstytucja zostanie niezwłocznie uchwalona w Dzienniku Ustaw, gdy uzyska większość głosów w głosowaniu. Wówczas przystąpimy do uchwalenia niezbędnej ustawy o trybie wyborczym, która pozwoli nam przeprowadzić wybory do Zgromadzenia Ludowego i w dalszej kolejności rozwiązać KRN.


على نشار

Offline

#14 2015-09-16 15:34:21

Imelda Laurel
Użytkownik
Dołączył: 2015-09-13
Liczba postów: 104
Windows 8.1Chrome 36.0.1985.97

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Ja uważam, że powinni głosować wszyscy. Razem uradziliśmy to razem głosujmy za ustawą.


(-) babcia Imelda

Offline

#15 2015-09-16 16:24:51

Alexis Prokopis
Użytkownik
Dołączył: 2015-09-14
Liczba postów: 43
UbuntuChromium 44.0.2403.89

Odp: [PROJEKT] Ustawa Konstytucyjna Republiki Kukrii

Nie zgłaszam zastrzeżeń ani sprzeciwów

Uchwalmy konstytucję tak szybko jak się da, to będzie wielkie święto Kukrii [dblpt])


ΑΛΕΞΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ
Mniejszość Surmijska
Niezależny kandydat do Zgromadzenia Ludowego z listy Partii Wiary

podpis4.png?w=800

Offline

Użytkowników czytających ten temat: 0, gości: 1
[Bot] claudebot
Kukria 2015

Stopka

Forum oparte na FluxBB

Darmowe Forum
skillowce - sraka - game4you - sadowa1 - patulski